Spring naar de content

‘Gewiekst’ of ‘geforceerd’: critici heftig oneens over kerstfilm Finn

Hoe goed of slecht is de nieuwe film van Frans Weisz? Na het lezen van een handvol recensies zijn we het spoor bijster. Is Finn nu een ‘behaagzieke invuloefening die verzuipt in geforceerde en overserieuze pogingen tot integriteit’ (de Volkskrant) of zet de regisseur het traditionele kerstverhaal hier juist ‘gewiekst naar zijn hand’, zoals de VPRO Gids constateert?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Niek Stolker

Eerst maar eens de VPRO-viersterrenrecensie, waar de makers van de film ons op attenderen via hun Facebook-pagina.
Finn-VPRO670Mythologische trekjes, gewiekst, liefdevol geregiseerd? Berend Jan Bockting van de Volkskrant heeft het kennelijk allemaal gemist. Het verhaal ‘klinkt als een parodie, maar is het niet’, zo gaat hij er vanochtend met gestrekt been in. “De film is doordesemd van oubollige kneuterigheid,” ziet hij. En: “Een behaagzieke invuloefening, die verzuipt in geforceerde en overserieuze pogingen tot integriteit.” Conclusie: één ster.

Andere beroepskijkers worden ook niet blij van de film met Daan Schuurmans. Eric le Duc van De Telegraaf kwam half depressief de bioscoop zaal uit (‘traag en topzwaar’), Barend de Voogd van nu.nl vindt dat de makers te veel uitleggen (maar geeft toch drie sterren) en Arjan Welles van Film Totaal baalt van de overdaad aan ernst in de kerstfilm: “Een veel groter probleem schuilt echter in de zoekgeraakte balans tussen drama en hoogstnoodzakelijke maar veelal afwezige prettige lichtvoetigheid en relativering.”

Is er afgezien van de VPRO dan niemand positief? Jawel. MovieScene.nl geeft 3,5 ster. Maar dat moet een foutje zijn. In de begeleidende tekst geeft Nico van den Berg van onder uit de zak. Hij vindt ‘niet alle scènes overtuigend’, de uitspraak van de jonge Finn ‘lijkt soms wat te dik aangezet om naturel over te komen’. En: “Ditzelfde geldt trouwens ook voor de buurvrouw, gespeeld door Jenny Arean, die met een flink noordelijk accent letterlijk en figuurlijk wat uit de toon valt in een dorp waar verder iedereen niet zo praat.” Daarnaast vindt hij het verhaal ‘soms wat onevenwichtig’, maar wordt een en ander ‘ruim gecompenseerd door het wat sentimentele maar erg mooie slot op kerstavond, waarna de zwarte kraai de cirkel weer rond maakt’.