Spring naar de content

Karbonkel biedt excuses aan voor nachtmerries en trauma’s

Eind jaren negentig doken duizenden kinderen tijdens het televisieuurtje op school onder hun stoel, zetten het op een krijsen en konden ’s avonds niet slapen. Dat kwam allemaal door Karbonkel, de boosaardige trol uit het educatieve televisieprogramma Ik Mik Loreland, dat op bijna elke basisschool is vertoond. HP/De Tijd belde met Karbonkel om te zien hoe het de oude kindertraumaveroorzaker nu vergaat.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Sjoerd Hartholt

Siem van Leeuwen, jij speelde destijds Karbonkel. Heb je enig idee wat je allemaal hebt aangericht bij deze generatie?
“Euh…dat Karbonkel eng was, bedoel je? Dat had ik in eerste instantie helemaal niet in de gaten! Maar het schijnt dat massa’s kinderen het supereng vonden. Ik hoorde achteraf dat mensen van Teleac/NOT nog met de pop langs scholen zijn gegaan om getraumatiseerde kinderen te laten zien dat Karbonkel niet zo eng is. Soms spreek ik weleens kinderen van toen, die nu in de twintig zijn, en die zeggen dat ze vroeger niet konden slapen door Karbonkel. Nu vragen ze of ik hun ringtone wil inspreken.”

Er is zelfs een Facebookpagina waarop meer dan 10.000 mensen hebben aangegeven dat Karbonkel hun nachtmerries heeft bezorgd.
“Tja, wat moet ik zeggen? Voor iedereen die het eng vond: sorry! Maar het is toch ook juist mooi om als kind ergens bang voor te zijn? Ik was zelf erg bang voor Eucalypta, die heks uit Paulus de Boskabouter. Ik vind het lullig voor alle getraumatiseerde kinderen, maar nu kijken jullie er vast leuk op terug! Karbonkel heeft de fantasie van kinderen in elk geval flink op hol doen slaan.”

Vond je Karbonkel zelf ook niet een beetje eng?
“Nee, Karbonkel was best een toffe peer. Op het begin was hij een vis met één oog. Dat vonden we wel wat te eng, dus maakten we er een trol van. Dat was niet zo’n goeie keuze, denk ik nu. Hij stalkte Mik elke aflevering en probeerde haar letters af te pakken. Als ze er een letter bij had, kon hij ongelooflijk boos worden. Wat hij dan zei? ‘IK GA JE PLAGEN MIK!’ Maar hij leerde zelf ook steeds beter lezen en werd steeds aardiger. Behalve wat plaagacties deed hij weinig nare dingen. Ik denk dat de kinderen vooral zijn bewegende oog eng vonden.”

Was het eigenlijk leuk om het door Nederlandse kinderen meest gevreesde personage te spelen?
“Zeker! Marjolein Macrander speelde de hoofdrol van Mik, en met haar en de anderen was het erg gezellig. Met poppen spelen is geweldig. Ik heb me tijdens de opnames ontzettend vermaakt. Vaak stonden we maar wat te ouwehoeren in een of ander bos, of bij een waanzinnig decor. De sfeer tijdens het spelen was meestal erg melig. Ik sprak dingen van Karbonkel dan heel overdreven in. We waren vooral aan het lachen en kregen de rode draad van het verhaal maar half mee.”

Hoe gaat het nu met Karbonkel?
“De serie is vaak herhaald en Karbonkel is een personage dat flink is blijven hangen. Waar het pak ligt? Ergens in een magazijn van de Teleac/NOT, denk ik. Al bestaat die club nu niet eens meer, geloof ik. Zelf ben ik te zien in de kindervoorstelling Ik ben een goochelaar, op 28 en 29 december te zien in de OBA, de Amsterdamse bibliotheek.”