Schatjes of schoften? Het dubbele imago van Nederlandse motorbendes
Grote mannen in leren pakken, hun lange haren wapperen onder hun helmen vandaan terwijl de motoren brullen. Iedereen kijkt even op als ze voorbijrijden en denkt: daar heb je weer zo’n hopeloos ouderwetse motorduivel.
Hells Angels en rivaliserende motorbendes zijn voor veel mensen inmiddels mediagenieke jongens. Neem Neerlands bekendste Hells Angel Daniël Uneputty, voor de media een typische knuffel-Hells Angel. Vroeger een wilde jongen wellicht, nu een fijne buurman bij wie je je zoontje zonder problemen een keer een ritje achterop de motor laat maken. Of recent Satudarah-voorman Xanterra Manuhutu, die smolt voor Eva Jinek en stoere taal achterwege liet. Stout misschien, maar een zware crimineel? Dat verwacht je toch niet van een organisatie met ‘open dagen’?
Motorbendes lijken inmiddels toch verschijnselen uit Amerikaanse comedyfilms uit de jaren negentig. Zo’n groep grote stoere buffels op motoren die uiteindelijk een heel klein hartje blijken te hebben en de hoofdrolspeler zelfs te hulp schieten.
Imagotechnisch zijn de motormuizen op de goede weg, maar ondertussen blijven de Hells Angels een probleem in Nederland. In Limburg werden woensdag vier ‘Bandidos’ opgepakt, oud-leden van de Hells Angels. Vier motorvrienden, waaronder Hells Angels-doelwit Harrie Ramakers, werden opgepakt omdat ze zich ophielden in Geleen, waar een noodverordering geldt voor leden van motorbendes.
Hells Angels zijn daar dus wel degelijk gevaarlijk en in Limburg dreigt zelfs een heuse oorlog. De Hells Angels, Satudarah en Bandido’s zijn verwikkeld in een felle ruzie over de zeggenschap over onder meer drugshandel, kroegen en prostitutie, aldus de Duitse politie. Deze week kwamen er ineens honderd vikings op motoren opdraven in Sittard, om vermoedelijk een statement te maken tegen de ‘Bandidos’.
Biertjes omstoten of een speelse klap op de rug geven aan een Angel? Ons advies: voor de zekerheid toch maar niet doen.
