Spring naar de content

Discriminatie: bij gelijke geschiktheid geven wij de voorkeur aan……?

Minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid wil discriminatie – naar eigen zeggen – hard aanpakken, in het bijzonder op het werk en bij sollicitaties. Daarom vroeg hij de SER een jaar geleden om een advies. Ik schreef hier kort geleden nog over de SER, dat verzoek van Asscher zie ik dan ook als zo’n door mij toen genoemd akkefietje dat een politieke mission impossible is. En daarom bij de SER over de schutting wordt gegooid.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

Met de niet uitgesproken wens om vooral niet te veel haast te maken. In die zin heeft de SER zich prima van zijn taak gekweten. Hoe lang mag het duren om een open deur te openen?

Het is al veel langer geleden dat er vanuit de overheid een voorkeursbeleid voor vrouwen op de arbeidsmarkt werd gepropageerd. Dat nogal dwingende advies vond je destijds in nogal wat personeelsadvertenties van politiek correcte overheidsinstellingen en maatschappelijk betrokken bedrijven terug met de standaardzin – of was het een waarschuwing? – ‘Bij gelijke geschiktheid geven wij de voorkeur aan een vrouwelijke kandidaat’.

Of dat allemaal zo vreselijk heeft geholpen, daarover zijn de meningen verdeeld. Het marktmechanisme is meer een bepalende factor en dankzij het inmiddels hoge – en vaak hogere – opleidingsniveau van vrouwen zijn ze in veel posities inderdaad de beste kandidaat. Met als aardige financieel-economische bijkomstigheid dat vrouwen doorgaans genoegen nemen met een lager salaris dan een man en er ook slechter over onderhandelen. Dat is dan gewoon handel voor de werkgever en dat is ons Nederlanders wel toevertrouwd. Dáár ligt de oplossing.

Er is een enorme onevenwichtigheid als het gaat om de kansen op de arbeidsmarkt van, man en paard, Marokkanen, Turken, Antillianen en nog een boel minderheden. Deze regering ziet al jaren kans om de vraag naar milieuvriendelijke auto’s tot op bespottelijke hoogtes financieel te stimuleren waardoor je bij sommige modellen nog net geen geld tóe krijgt.

Daar ligt dan ook de sleutel voor een succesvol anti-discriminatiebeleid. Als je iets voor elkaar wilt krijgen in dit land, dan moet je het kopen. Ook als je de regering bent.

Zou ik werkgever zijn – gelukkig ben ik dat inmiddels al jaren niet meer – dan zou een inzichtelijke rekensom die leert dat die Marokkanen, Turken, Antillianen mij de eerste jaren aanmerkelijk minder kosten – mij ogenblikkelijk over welk mogelijk vooroordeel dan ook laten stappen. Na die eerste jaren – waarin ik flink wat subsidie heb gekregen – zal het gros van mijn nieuwe werknemers goed en gemotiveerd zijn gebleken en hou ik ze ook zonder compensatie graag in dienst. Dat levert op termijn dan wel weer pakhuizen vol werkloze welzijnswerkers op. Maar je wilt een probleem oplossen of niet. Dan doen we one at a time.

U vindt dit een koud en misschien zelfs onsmakelijk stukje. Daarin zou u zomaar gelijk kunnen hebben. Maar dit is wel hoe het gaat, een spiegel is vaak meedogenloos.