Spring naar de content

Ga de sleur tegen: douche samen

Een tamelijk schokkend bericht op Nu.nl gisterochtend: “Ruim 40 procent Nederlandse stellen doucht nooit samen”. So what? zult u misschien denken, maar het trok mijn aandacht. En wel hierom.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Carlijn Vis

Ik hoor bij die 40 procent, een conclusie die ik pijnlijk vond. Het stemmetje in mijn hoofd riep: dit moet voortaan anders, bij die 40 procent wil jij niet horen.

Maar waarom niet? Omdat het ongezellig klinkt. Kil, afstandelijk en het begin van De Sleur. En laat De Sleur nou net het beest zijn waar ik het meest bang voor ben in het leven. De Sleur is wat mij betreft het gezicht van het kwaad, van een saai voorspelbaar leven, van plannen die op de plank worden gelegd of in de ijskast worden geparkeerd.

Terwijl mijn hoofd bezig was met oplossingen om voortaan niet meer tot die 40 procent te behoren, las ik de rest van het artikel.

“Hoewel 40 procent van de Nederlandse stellen ‘s ochtends samen de badkamer gebruikt, douchen ze nooit samen. Terwijl de ene partner doucht, poetst de andere partner de tanden of wast het gezicht. Dit blijkt uit onderzoek onder 1.200 Nederlanders. Een derde van de ondervraagden zit zelfs op het toilet terwijl de partner onder de douche staat.”

Die zin deed me denken aan mijn eerste vriendje. Ik was vijftien, hij was wat ouder. Ik zat nog op school, hij had een baan. Kortom: ik keek tegen hem op. Tot het moment dat hij op een dag letterlijk tegen mij opkeek. Ik stond me op te maken in de badkamer, hij kwam binnen en ging op de wc zitten (zitten: dan weet je hoe laat het is). Daar schrok ik van, maar hij praatte door over zijn werkdag, alsof de setting de normaalste van de wereld was.

Het werd onze eerste discussie: hij vond dat volledige openheid (aah, die woordkeus in deze situatie!) de enige basis was voor een goede relatie. Om zijn verhaal verder te illustreren, vertelde hij hoe dat met zijn vorige vriendin ging: regelmatig at hij zittend op de wastafel een bord spaghetti terwijl zij tegenover hem op de wc zat. Ik: “Te poepen?” Hij: “Ja, wat anders? Dat kon wel even duren, dus at ik intussen mijn pasta bolo, voor haar was het toch veel gezelliger als ik erbij was?”

Poepen en eten combineren = niet oké, daarin ben ik in al die jaren niets veranderd. Sommige dingen hou je voor jezelf en in mijn wereld is naar de wc gaan daar één van. Samen douchen daarentegen = wel oké, een simpele manier om de sleur buiten de deur te houden. Morgenochtend hebben we de kans om ons te distantiëren van die 40 procent. En overmorgen weer.

Onderwerpen