De wolf keert terug! (En vier andere diersoorten gingen hem voor)
Op twee militaire oefenterreinen net over de oostelijke grens van ons land is de afgelopen dagen meerdere malen een wolf gezien. Het dier lijkt de voorkeur te geven aan dit soort gebieden omdat die afgesloten zijn voor publiek en het daar meestal erg rustig is. Volgens experts is de wolf aan een opmars bezig en is het een kwestie van tijd voordat het dier, dat hier van nature thuishoort, de grens met Nederland oversteekt.
Voor wie met een Roodkapje-trauma rondloopt, mag het een geruststelling zijn dat een gezonde wolf eigenlijk nooit mensen aanvalt en schuchter van aard is. Wel kan de wolf gevaarlijk zijn voor schapen en runderen, en ook wel voor loslopende honden. Mocht de wolf zich hier weer vestigen, dan behoort hij tot een hele lichting van dieren die na een lange afwezigheid in Nederland zijn teruggekeerd.
Zoals de otter. In 1952 werd de laatste van deze marterachtigen waargenomen in Twente. Sindsdien werd het beest enkel nog dood gesignaleerd, maar exact een halve eeuw later na zijn verdwijning werd de otter uitgezet in Overijssel, en met succes. In 2011 werden er ook otter-uitwerpselen gevonden op de Veluwe.
Een andere oorspronkelijke bewoner van ons land is de zalm. Voor deze vis is een buitengewoon schone leefomgeving nodig, wat in Nederland niet overal het geval is. Ook zijn onze ingeperkte rivieren rijk aan stuwdammen, waardoor de zalm zich niet goed kan voortplanten. Er zijn wel al zalmen uitgezet, maar zij planten zich nog niet goed voort.
Een soort die geen mensenhulp nodig had om terug te keren is de bruinvis. Deze kleine walvisachtige verdween rond 1960 uit onze wateren. Vooral het afsluiten van de Zuiderzee was nadelig voor deze soort, maar in de jaren tachtig werden er steeds meer gezien, en sinds het begin van de 21ste eeuw is de soort geen zeldzaamheid langs de Nederlandse kust en in de Oosterschelde.
Een imposante verschijning is de zeearend. Van oorsprong kwamen deze enorme roofvogels in grote delen van Europa voor, maar door systematische bejaging en vergiftiging verdween ook deze oorspronkelijke Nederlander van ons toneel. Tot 2004, toen vestigde de zeearend zich voor het eerst weer permanent in ons land. Ondertussen gaat het goed met de arend en worden er op steeds meer plekken broedplaatsen waargenomen.
