Spring naar de content

Groen licht-sensor bij regen voor de fietser: briljante uitvinding of politiek speeltje?

Fietsen door de regen is niet leuk, maar is in veel gevallen een noodzakelijk kwaad. Maar zodra je verkleumde handen en doordrenkte bovenbenen voor lief neemt, zou het wel fijn zijn als men daar rekening mee houdt. Dat u niet stil hoeft te staan voor een stoplicht in de stromende regen terwijl automobilisten die lekker droog zitten mogen doorrijden? En wist u dat er jaren geleden al iets werd bedacht om dat te regelen, maar dat deze oplossing nu ligt te verstoffen in kasten van menig gemeentehuis?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Kevin van Vliet

Het werkt zo. Een regensensor wordt gemonteerd op een stoplicht. Neerslag die de laserstraal van deze sensor onderbreekt, geeft een signaal af aan het stoplicht. Zo zal het stoplicht in één cyclus niet één keer, maar twee keer op groen springen.

Dinsdag verscheen in Trouw een kosten-baten-analyse van deze regensensor. Verkeersdeskundige Remi Kok bedacht het snufje en introduceerde het in 2007 in Oosterhout. In 2012 experimenteerde ook de gemeente Groningen ermee, maar veel verder kwam het niet. Niet gek, want bedenker Remi Kok is er inmiddels wel weer op uitgekeken, zegt hij tegen Trouw. “Het klinkt leuk, maar is slechts in enkele gevallen handig. Op veel kruispunten wordt het te druk met wachtende auto’s, terwijl op andere kruispunten het licht best altijd vaker op groen kan voor fietsers – ook als het droog is.”

Ook vindt Kok het meer een politiek thema dan een verkeerskundig thema. Voor partijen die fietsen in hun stad of dorp willen stimuleren is de sensor immers een briljante uitvinding. De afgelopen jaren kwam het al voorbij in een aantal verkiezingsprogramma’s, zoals die van GroenLinks in Zoetermeer en D66 in Enschede. Zo duur is het ook niet, een paar honderd euro per sensor, aldus Haags gemeenteraadslid Arjen Kapteijns.

Maar vanuit de verkeerskunde klinkt voornamelijk een negatief geluid. Het zou niet altijd even effectief zijn, omdat ‘groen licht’ een prioriteitskwestie blijft. Bussen krijgen immers ook voorrang, en de rij wachtende auto’s mag niet te lang worden. Luc Prinsen van verkeersadviesbureau Goudappel Coffeng schoot nog grotere gaten in het voorstel, helemaal toen hij media hoorde suggereren dat ander verkeer geen extra hinder ondervindt. “Dan kun je toch altijd meer groen geven? En dan is een regensensor toch helemaal niet nodig? Goed functioneel beheer van verkeerslichten lost meer op dan zo’n media-genieke regensensor.”

Politiek gejuich, wetenschappelijke stilte. En een maker die zich tegen zijn eigen creatie keert. Dan moet er ook al een Frankensteinreflex optreden. De regensensor lijkt vooral een leuke gadget. Toch maar een paraplu dan?