Hoe Sneeuwwitje de Amerikaanse economie moest redden
Er was eens een statenunie in malaise. Een economische crisis had zich als een eindeloze barre winter van het land meester gemaakt. Vijf lange jaren, en nog geen enkel teken van bloei. Tot er een wel heel fleurige oplossing de kop opstak, die een welvarende industrie tot gevolg moest hebben: filmspeelgoed.
Dit is een hoofdredactionele boodschap uit een editie van The New York Times uit 1938. Drie maanden daarvoor was eerste lange tekenfilm in première gegaan: Snow White and the Seven Dwarves, van de studio van filmmagnaat Walt Disney. Het was een verfilming van het fameuze sprookje van de Gebroeders Grimm, die door zowel critici als het publiek enthousiast werd ontvangen. En meneer Disney deed daarbij een slimme investering: hij verkocht de rechten van de personages aan speelgoedfabrikanten.
The New York Times zag in deze commercialisering van kunst niet alleen een gouden idee, maar ook economische voorspoed. Dat had de krant goed gezien, als u bedenkt dat de speelgoedwinkels tegenwoordig vol staan met plastic poppetjes van Disney-figuren, en die een belangrijk ingrediënt zijn van de populaire happy meals van McDonald’s. “Figments of Disney’s imagination have already sold more than $2,000,000 worth of toys since the first of the year,” schrijft de krant.
Tweede Wereldoorlog
Maar het sprookje van de NYT nam een duistere wending toen in Europa de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Uiteindelijk was het niet speelgoedproductie, maar het einde van die oorlog die economische lente markeerde in Amerika. Een babyboom, de aanleg van snelwegen en voorsteden, toenemende export – daar kon geen plastic dwerg tegen op.
De voorspelling van de Times is dus in zeker opzicht vernieuwend te noemen. Het succes van Walt Disney’s eerste geanimeerde speelfilm was gigantisch – relatief gezien dan. Snow White staat op de tiende plek in de lijst van meest succesvolle films, inflatiecorrectie meegerekend. En in 1939 ontving Walt Disney van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences een ereprijs, voor zijn ‘scherminnovatie die miljoenen raakte en een nieuw entertainmentterrein ontgon’.
Het is jammer dat het voorstel als remedie tegen de economische crisis geen nog-lang-en-gelukkig-einde kreeg. Maar ach, zoals met elke crisis kwam er een einde aan, en de Disney-merchandise werd desalniettemin een groot succes.
