Spring naar de content

Waarom het recht om vergeten te worden nu ‘global’ gaat

We leven in een kleine wereld, tegenwoordig.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Geert Poorthuis

Het is dan ook geen wonder dat de gevolgen van het Europese ‘recht om vergeten te worden’ zich over de hele wereld aan het uitbreiden zijn. Deze week heeft een zakenman in Hongkong een proces aangespannen tegen Google omdat zijn naam (naar hij meent ten onrechte) in verband wordt gebracht met de georganiseerde misdaad. De rechtbank in Hongkong heeft de zaak in behandeling genomen.

In de motivatie voor dat besluit verwijst de Hongkongse rechter expliciet naar de uitspraak van de Europese Unie die aan Google (en alle andere zoekmachines) opdraagt verwijzingen (links) naar onnodig schadende of achterhaalde webpagina’s te verwijderen. Inmiddels is dat al enkele honderdduizenden keren gebeurd. In het geval van de zakenman uit Hongkong gaat het overigens niet om een echte link: als hij zijn eigen naam wilde googelen suggereerde de auto-aanvulling in het zoekschermpje het woord ‘triad’. In delen van Azië heeft dat woord betrekking op georganiseerde misdaad, waarvoor de man in kwestie overigens inderdaad in het verleden is veroordeeld.

Ondoordacht besluit
Volgens Google is er in dit geval geen sprake van een link, maar is de suggestie een gevolg van het algoritme dat zoekopdrachten aanstuurt en uitvoert. Met andere woorden: de suggestie komt er omdat veel mensen voortdurend en herhaaldelijk ‘s mans naam opzoeken in combinatie met het woord ‘triad’. Niettemin: het algoritme is door Google ontworpen en dus is het Amerikaanse bedrijf wel degelijk de auteur van de verwijzing, zo redeneren de advocaten van de Aziatische zakenman.

Deze wonderlijke gebeurtenissen geven maar weer eens aan hoe ondoordacht het besluit van de EU is geweest om de Europese burgers het recht te geven te worden vergeten. Eerder deze werd al duidelijk dat internet-encyclopedie Wikipedia een fel tegenstander is van dat recht. Het publiceerde gisteren een (openbare!) lijst met verzoeken die het (voorlopig alleen van) Google heeft gekregen, waarmee die verzoeken meteen zinloos zijn geworden. Sterker, ze werpen een verdacht licht op de indieners die blijkbaar iets te verbergen hebben.

Ook praktisch stuit het besluit op allerlei bezwaren en hindernissen. Omdat wel de Europese verwijzingen maar niet de bron zelf worden verwijderd, is het voor de handige internetter (en daar zijn er heel veel van, tegenwoordig) een fluitje van een cent om de gezochte informatie te vinden via niet in Europa gevestigde zoekmachines. Als er al een recht vergeten te worden moet bestaan, dan moet dat gelden voor alle wereldbewoners – en niet alleen voor Europeanen. Neem het dan maar op in de universele Rechten van de Mens, al hebben andere rechten dan naar ons gevoel meer prioriteit.