De top 5 vervelende buren op de camping
Deze zomer vierden we onze vakantie op een camping in De Haan aan de Vlaamse kust. Het weer was schitterend, de zee was prachtig en we hadden ons overal goed op voorbereid – dus de natte tent, geknapte scheerlijnen en een niet-functionerende gasstelletje zaten ons plezier geen strobreed in de weg.
Dan is er nog maar één ding dat de vakantie kan verpesten: vervelende buren op de camping. Een top 5.
5. De Overenthousiaste Blije Buurman
Op je stoeltje in het natte gras ‘s ochtends een kopje oploskoffie doen zorgt voor een ontspannen gevoel. Dat werd ons abrupt afgenomen toen een nieuwe buurman de camping op reed, zijn raam open draaide en naar me begon te schreeuwen. “Jij was hier vorig jaar ook! Ja, jij was hier vorig jaar ook! Wat leuk!” Het bleek ene Harry uit Vlaardingen, die nog de hele week tegenover ons zou staan. Ik was nog in mijn ochtendhumeur en met een neppe glimlach vertelde ik hem dat dat toch echt niet het geval was. Beter had ik die glimlach laten zitten: Harry mocht ons en volgde ons dan ook nauwgezet. Elke ochtend kwam hij peilen wat onze plannen waren, om deze van deskundige mening te voorzien. Alles wat hij deed werd naar onze tent geroepen. (‘even een doucheje pakken!’ ‘even naar de supermarkt’ ‘lekker aardappels eten!’ ‘ik ga zo naar bed’ ‘lekker een potje bier drinken bij de tv’) Voor dat lekkere potje bier werden wij drie keer per dag uitgenodigd en Harry noemde ons ‘knettergek’ dat we niet met hem gingen barbecueën. Harry is een doodgoeie, zeer gastvrije man en leuk om eens een praatje mee te maken – maar niet voor de hele week.
4. De Man Die Alles Zo Goed Voor Elkaar Heeft
Terwijl wij (en vele anderen) elke dag op pad waren om iets leuks te doen, waren er op onze camping ook mensen die de hele dag voor hun camper of caravan bleven zitten om een boekje te lezen. Dit zijn veelal oudere mensen mensen met een superdeluxe caravan, voorzien van allerlei luxes zoals een vriezer, een tv met schotelantenne, een chemisch toilet en een keuken die van alle gemak voorzien is. Leuk voor ze. Maar het kan dan gebeuren dat je wel eens meewarig wordt aangekeken als je de haringen van je dertig jaar oude tent er even opnieuw in moet slaan, een slok neemt van je opgewarmde jus d’orange of met een zaklampje nog iets probeert mee te krijgen van een boek. “Dat ziet er niet zo best uit hè”, zei buurman Theo, die gespeeld zorgelijk naar een inktzwarte lucht aan het kijken was. “Ik zit straks lekker met de beentjes omhoog binnen, met een biertje naar de tv te kijken. Jullie mogen wel even schuilen hoor.” Heel sympathiek Theo. En nee, ik geloof niet dat je oprecht medelijden hebt. Heel fijn, zo’n buurman met duizend tip en trucs over wat ‘mooi kamperen’ is. Enfin, ik heb in ieder geval iets van de omgeving gezien. Theo heeft de hele week zijn geweldige camper niet verlaten.
3. De Iets Te Luidruchtige Brabanders
Net op het moment dat je écht vroeg op moet staan zul je altijd zien dat je uit je slaap wordt gehouden. Zo ook bij ons op de laatste avond, toen opa, oma en twee kleinkinderen een voortent van hun caravan aan het opzetten waren en daar de hele middag over deden, elke verplaatsing van een stok werd daarbij uitvoerig becommentarieerd in het plat Brabants. Ik weet niet of het iets Brabants is, maar het mocht er geen seconde stil zijn. Het gekwek was eerst best aandoenlijk, maar toen bleek dat er een twaalfkoppige familie aan de luidruchtige Brabanders verbonden was, die de hele avond bij de tent van ‘opie en omie’ zaten terwijl de ene na de andere Bavaria werd opengetrokken, was de lol er wel vanaf. De veel te hard schallende piratenhitjes deden mijn laatste restje goodwill verdampen. Brabantse gezelligheid is altijd welkom, maar niet als je op twee meter ernaast, enkel gescheiden door een tentdoekje, probeert te maffen.
2. De Rotjongens Bij Het Zwembadje
Voor tieners is op een camping verblijven doorgaans vervelen en afzien. Alleen het karige zwembadje dat bij de camping hoort biedt vaak enige troost. Daar heb ik dan ook begrip voor. Dat er een of twee verveelde tieners in rondhangen is prima, maar zo gauw er groepsvorming ontstaat en het zwembad de hele vakantie lang een soort hangplek is voor tieners, is dat minder prima. Kinderen durfden zich in het zwembad niet meer te vertonen, personeel werd het leven zuur gemaakt en voor de overgebleven gasten is het lastig om géén hinder te ondervinden van dat balletje dat de godsganse dag over en weer wordt gegooid.
1. De Ongemakkelijk Zwijgzame Buur
Aanvankelijk probeerde ik het de eerste keer nog met een vrolijk ‘hoi’ toen ik mijn buren, met een voor ons mysterieuze nationaliteit. Dat werkte niet. Ze zeiden niets terug. Het was een stel van in de veertig en ze droegen witte petjes, unisex regenjassen en dito zonnebrillen. Na pogingen die nul reactie opleverden leek het wel alsof ze mijn bestaan niet erkenden. Iedere keer als ik langs ze heen liep twijfelde ik: moet ik nou groeten of niet? Het leverde iedere dag een paar ongemakkelijke momenten op. Verder leek het bijna alsof ze waren ondergedoken, want als ze spraken met elkaar dan was dat in fluistertoon. Op het moment dat wij wakker werden waren deze mensen, van wie ik nooit heb kunnen achterhalen uit welk land ze kwamen, al lang de hort op. Zo enthousiast als buurman Harry is ook weer niet nodig, maar een klein praatje zodat het niet al te awkward is in de rij voor het toiletgebouw, dat had de spanning toch wel enigszins uit de lucht gehaald.
