Spring naar de content

Onderzoek: zeehonden blij met windmolens

De laatste jaren worden er voor onze kust steeds meer van gebouwd, enorme windmolenparken. Volgens tegenstanders zijn het moordmachines die vogels en vleermuizen door de gehaktmolen halen. Voorstanders beweren dat die aantallen juist erg meevallen, zeker wanneer de parken niet op migratieroutes van vogels worden gebouwd. En nu is er ook bewijs gevonden dat de parken op een directere manier positief bijdragen aan het milieu.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Sylvester Ilias

Zeehondjes blijken namelijk de windmolens op te zoeken en er voor langere tijd te blijven hangen tijdens hun zoektocht naar eten op open zee. Dit concluderen wetenschappers die het migratiegedrag van zeehondjes rond windmolenparken in de Noordzee hebben onderzocht.

Zeehonden gevolgd
De onderzoekers gaven twee soorten zeehonden een tag, waardoor het mogelijk werd om de bewegingen van de zeehonden vast te leggen. Voor de onderzoekers was het vooral interessant om te zien hoe de zeehonden zich verplaatsten tijdens het zoeken naar eten op open zee. Hier kunnen de dieren wel een hele maand voor op open zee zijn, waar ook de windmolenparken zich bevinden.

Windmolens ‘hangplek’ zeehonden
Uit de resultaten kon worden opgemaakt dat sommige van de zeehonden die bij windmolenparken terecht kwamen, hier behoorlijke tijd verbleven. Ze volgden het patroon van de individuele windmolens en het park en bleven voor langere tijd hangen bij elke windmolen. De onderzoekers geven aan dat deze plekken rijk zijn aan voedsel en daardoor de zeehondjes voor langere tijd blijven aantrekken. Eerdere onderzoeken toonden volgens de onderzoekers namelijk al aan dat het gedeelte van windturbines dat onderwater ligt, een plek is waar zich een kunstmatig rif kan vormen. Een rif waar schelp- en schaaldieren zich nestelen. Volgens de wetenschappers is het daardoor aannemelijk dat wanneer zeehonden deze plekken hebben ontdekt, ze er blijven hangen.