Guus Hiddink en het in de steek laten van de intuïtie
Wouter Bos blikte enkele jaren geleden in een mooi interview met Coen Verbraak terug op zijn periode als partijleider van de PvdA.
Twaalf jaar was hij politiek actief als Kamerlid, vicepremier en minister van Financiën. In het interview werd Bos gevraagd wat er misging tijdens de campagne van 2006, waarin hij door het CDA als draaikont werd weggezet en hij niet adequaat wist te reageren. “Mijn intuïtie liet me in de steek en ik maakte precies de verkeerde keuze,” aldus Bos, een uitspraak die hij ook optekende in de documentaire De Wouter Tapes over diezelfde campagne. Een heftige uitspraak, want als je niet meer op jezelf kunt vertrouwen, op wie of wat dan nog wel?
Gisteravond zat Guus Hiddink bij Jack van Gelder aan tafel na de knullig verloren wedstrijd tegen Tsjechië. Het was het tweede verlies op rij voor het Nederlands elftal. Een kleine blamage, want dat was sinds de vorige aanstelling van Guus Hiddink als bondscoach niet meer voorgekomen. Oranje verloor van Italië nadat het al snel met tien man kwam te staan; de Tsjechen pakten de winst dankzij een persoonlijke fout die de meeste profs hooguit één keer in hun loopbaan maken.
Reden voor bezorgdheid? Zeker, het spel was ronduit slecht. Reden voor paniek na één verloren kwalificatiewedstrijd? Zeker niet, voor een oude geslepen oefenmeester als Hiddink. Maar Guus Geluk leek zichzelf niet te zijn aan de Praagse tafel van Jack van Gelder. Hij had tijd voor bezinning nodig gehad eer hij überhaupt aan tafel kwam, omdat hij ‘des duivels’ was. Prompt werd hij tijdens de ondervraging opnieuw ‘witheet’ en zette hij Van Gelder na een robbertje bekvechten weg als De Draaikont van het Vliegveld van Bari.
Wat was er met Hiddink aan de hand? Was Guus misschien zijn intuïtie kwijt, zowel in de dug-out als in z’n mediaoptredens? Of was de oude vos gewoon vakkundig de spelersgroep met beide benen op de grond aan het zetten nadat dieboven zichzelf was uitgestegen tijdens het WK?
Alleen de tijd zal het leren. Of, om de woorden van Jack van Gelder te gebruiken: vooralsnog is het met een lantaarntje tegen een berg aan schijnen.
