Schotland niet onafhankelijk. China haalt opgelucht adem
De Schotten blijven bij het Verenigd Koninkrijk. In China halen ze opgelucht adem, want in het grote communistische land zijn nogal wat regio’s die een onafhankelijkheidsstrijd voeren.
Waar de machthebbers in China het meest bang voor zijn op dit moment is ‘onrust’, zoals ze het zelf noemen. Wat ze daarmee bedoelen, is dat ze het land dat meer dan 1,3 miljard inwoners telt, heel graag bijeen willen houden. Ze willen niet dat bijvoorbeeld de voormalige Britse kolonie Hong Kong opstandiger wordt dan het al is en zich gaat afscheiden van China.
In dat opzicht komt de uitslag van het referendum in Schotland (55 procent van de kiezers stemde tegen onafhankelijkheid) als een geschenk uit de hemel voor de Chinese overheid. Die vreesde namelijk voor een impuls voor de strijders van onafhankelijkheid in China als de Schotten ja zouden zeggen tegen onafhankelijkheid. Als een soort lopend vuurtje van Schotland richting China.
Dat betekent niet dat veel regio’s in China zich ineens niet meer willen afsplitsen; het betekent alleen dat het allemaal misschien iets minder rap gaat. Want de wens is er zeker, onder andere dus in Hong Kong en in de islamitische regio Xinjiang, Binnen-Mongolië, Tibet en Taiwan.
In 2005 heeft China nog een wet aangenomen waardoor het land militairen kan inzetten als het eiland Taiwan verdere stappen naar echte onafhankelijkheid van China zou zetten. In Hong Kong worden er in 2017 verkiezingen gehouden, maar er mogen alleen kandidaten meedoen die zijn geselecteerd door Beijing, door de communistische overheid dus.
De Occupy Movement in Hong Kong (niet vergelijkbaar met de Occupy-beweging in westerse landen) krijgt steeds meer invloed en demonstreert steeds vaker voor eerlijke verkiezingen. Het lijkt slechts een kwestie van tijd voordat de communistische machthebber in China (deels) moet toegeven aan de democratische tegenkrachten in het land, omdat de roep voor democratie en onafhankelijkheid steeds groter wordt. Volgens The Atlantic is in ieder geval een meer democratisch China onvermijdelijk, mogelijk zelfs binnen één generatie.
Voor nu kan China opgelucht ademhalen, maar China is veel te groot om voor eeuwig en altijd op een centraal gestuurde manier – met een eenpartijstaat – bijeen te kunnen houden. Er wonen meer dan 1,3 miljard mensen in China met ontzettend veel verschillende culturen en minderheden en dat zorgt voor veel spanningen. Tel daarbij op de steeds meer westerse – en dus liberaal-democratische – invloeden in het land, die vooral in trek zijn bij de nieuwe generatie jongeren, en het is niet meer dan logisch dat er iets gaat veranderen in China in de komende decennia.
