Het leven van een drone-piloot: zo sta je te basketballen, zo vlieg je boven Irak
Matthew is 23 jaar en werkt al drie jaar als piloot bij Amerikaanse luchtmacht. Niet dat hij ooit in de cockpit zit. Nee, Matthew laat zijn toestel over Afghanistan, Irak, Jemen en delen van Europa vliegen, gewoon vanaf de basis in North Dakota. Matthew is drone-piloot.
Matthew komt aan het woord in een reportage op Vice. De schrijver van het stuk sprak hem op de luchtmachtbasis van Grand Forks in North Dakota, en kreeg daarmee een kijkje in het bizarre leven van een moderne luchtmachtman. Het ene moment is Matthew aan het basketballen, het andere vliegt hij boven Irak en Syrië. Onder streng toezicht van de commandant van Matthews eenheid, Paul Bauman. Die beschrijft het werk als volgt: “De mannen gaan thuis de deur uit, rijden drie minuten en stappen een metalen hangar binnen en wanen zich in een commandocentrum in de Pacific of waar ook ter wereld. Vervolgens vlieg je naar het doel van je missie, en daarna stap je de hangar weer uit en je bent terug in North Dakota.”
Matthew, wiens achternaam vanwege zijn privacy niet wordt genoemd, is lang niet de enige drone-piloot in het Amerikaans leger. Hijzelf bestuurt een verkenningstoestel van het type Global Hawk, zijn collega’s die gevechtsdrones besturen als de Reaper (onze eigen Jeanine Hennis-Plasschaert heeft er vorig jaar ook vier van besteld) lijken minder zin te hebben over hun werkervaringen te praten. In een reportage op Mother Jones laat piloot ‘Mike’ laat hij zich nogal negatief uit over zijn baan. Hij vindt dat hij te veel betaald krijgt, terwijl hij dagen niets doet en zich verveelt.
Toch lopen drone-piloten volgens het Amerikaanse ministerie van Defensie net zo veel kans op een posttraumatisch stresssyndroom als hun collega’s die zich lijfelijk in gevechtssituaties begeven. Een anonieme drone-piloot uit het VICE-artikel vertelt: “In een bepaald opzicht is het lastiger. Als je een zware dag hebt, om wat voor reden ook, dan moet je er toch je mond over houden. Dus je komt thuis en eet met je vrouw en je kinderen, en je mag niks zeggen over wat er gebeurd is.”
ZEMBLA sprak eerder dit jaar de voormalige drone-piloot Brandon Bryant. Hij deed wel een boekje open, en vertelde dertien mensen te hebben gedood. Na bijna zes jaar gaf hij zijn baan op vanwege gewetensbezwaren. “Een klein kind dat vlak voor de inslag ineens mijn vizier binnenloopt… Dat zal me de rest van mijn leven achtervolgen.”
Ook EenVandaag maakte een reportage over de Reaper, bezocht de basis waar drone-piloten worden getraind, en nam zelf plaats achter de ‘joy’-sticks.
