Vroeger was het knokken

Zouden er nog studenten zijn, jongens en meisjes van begin twintig, die weten wat een hospita is? Althans in theorie, bijvoorbeeld van horen zeggen? Of misschien zelfs uit eigen ervaring met zo’n middelbare en doorgaans enigszins verzuurde dame, die in ruil voor de verhuur van een krap zijkamertje of een met bordkarton afgetimmerd hokje op zolder allerlei stringente eisen meent te kunnen stellen aan het gedrag van haar huurders in het algemeen, en aan hun seksuele gedrag in het bijzonder? In de trant van: geen heren- of damesbezoek na tien uur ‘s avonds? Het lijkt me niet waarschijnlijk, want uit allerlei onderzoek blijkt dat de leeftijd waarop de huidige generatie aan grotemensenseks begint rondom de zeventien ligt, en dat de ouders zich daar geen zorgen over maken.

In mijn vriendenkring is het zelfs eerder andersom, want ik ken moeders die – stiekem, dat wel – behoorlijk opgelucht zijn als hun nerdy zoon of dochter zich wel degelijk blijkt te kunnen weren op het gebied van de liefde en eindelijk ook eens thuiskomt met een vriendje of vriendinnetje dat een nachtje blijft slapen. Nou, dat werd hoog tijd ook, een pak van hun hart.
Zulke kinderen laten zich natuurlijk niet door een wildvreemde betuttelen als ze een paar jaar later op kamers gaan wonen, en waarom zouden ze ook, want diezelfde meelevende ouders zorgen er meestal wel voor dat ze voor hun huisvesting niet op vreemden aangewezen zijn. Als ze er het geld voor hebben, huren of kopen ouders van nu een etage voor hun kind die geschikt is om er met twee of drie studievriendjes te wonen, of vertimmeren de eigen zolder dusdanig dat er voorlopig geen enkele noodzaak bestaat om het (o zo comfortabele) ouderlijk huis te verlaten. Tot ieders satisfactie, want thuis mag alles en kan alles, dus wat zullen die kinderen zich haasten om op eigen benen te gaan staan? Dat brengt maar allerhande gedoe met zich mee, zoals zelf de boodschappen doen en eten koken, en met uitpuilende zakken naar de dichtstbijzijnde wasserette sjouwen, terwijl ze hun tijd waarachtig wel beter kunnen gebruiken. De huidige studieduur is namelijk danig ingekort, en er moet veelal geld geleend worden van de overheid om die studie te bekostigen, een lening die ze zullen moeten terugbetalen, en dus moet er gepresteerd worden. In straf tempo!