Fotomomentje: de Oranjes en de pers
De Oranjes en de pers – het is geen gelukkig huwelijk. Dat straalt af van de kiekjes die het journaille bij hoge uitzondering van de koninklijke familie mag maken. Bert Nijmeijer reisde af naar Lech, en peilde de stemming.
De weg voert door een winterwonderland, besneeuwde bergen en dalen. De Flexenpas, tot 1773 meter. Ik ben onderweg naar Lech am Arlberg, om de koninklijke familie op de foto te zetten. Het is maandagmorgen, kwart over acht. Om uiterlijk 9.00 uur moet ik mij melden bij het Postamt, Dorf 164, waarvandaan een bus een gezelschap journalisten en fotografen verder de berg op brengt, naar de koning en zijn familie. Om tien uur zullen zij zich aan ons tonen voor het traditionele ‘fotomoment’ tijdens hun skivakantie.
Fotosessie
Ik ben gisterochtend vroeg vertrokken en kwam tegen de avond aan in het hotel. Bij vertrek was het anderhalve graad onder nul, de zon kwam op en zette de A7 naar het oosten in een verblindend licht. De Duitse grens over, de A31 naar het zuiden, geen kip op de weg. Het buitenland, waar ‘de grote afstanden’ beginnen, Paderborn, Kassel, 332 kilometer gaans. Ik had cd’s gebrand voor onderweg. Father John Misty galmde uit de boxen. Als je alleen bent, kan het lekker hard. Ik had een aankondiging van de Rijksvoorlichtingsdienst gelezen: “Op maandag 23 februari vindt in Lech, Oostenrijk, een fotosessie plaats met Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander, Hare Majesteit Koningin Máxima en Hunne Koninklijke Hoogheden Prinses Catharina-Amalia, Prinses Alexia en Prinses Ariane.”
Veel kernachtiger werd voorlichting niet, je vroeg je af wat de RVD de rest van de dag deed als ze klaar waren met voorlichten, maar hé: wat een leuk idee. Tweeduizend kilometer rijden voor een paar scheve foto’s van de koninklijke familie, (‘die lui’, zei ik een beetje oneerbiedig), daar zag ik de humor wel van in. Ik belde enthousiast met de hoofdredacteur. Die was wat minder euforisch. “Wat denk je dat het oplevert?” zei hij, en bij mijn derde telefoontje: “Hou hierover op.” In dit geval was het idee van de koning en de koningin bovenop een berg, en dat ik daarheen ging, sterker dan gerede praktische bezwaren. Ik begon voorbereidingen te treffen, zo veel dat het na een tijdje niet meer redelijk leek om op mijn schreden terug te keren. En zo reed ik anderhalve week later op de Autobahn, waar je, alleen in de auto, op een gegeven moment wel bent uitgelachen.
Mediacode
De Telegraaf is niet uitgenodigd. Ze hebben van de week een foto gepubliceerd van een skiënde prinses Beatrix. Dat was in strijd met de ‘mediacode’ van de RVD, tien jaar geleden opgesteld ter bescherming van de ‘persoonlijke levenssfeer’ van de Oranjes. Volgens de code moet het recht op vrije nieuwsgaring wijken voor ‘het recht met om met rust te worden gelaten,’ zolang die garing ‘betrekking heeft op handelingen en gedragingen die in de privésfeer liggen, de publicatie geen bijdrage levert aan het publieke debat, of de informatie verkregen is op een wijze die als hinderlijk moet worden ervaren’. Punt 4 van de code: “Het ‘met rust laten’ houdt met name in, dat leden van het Koninklijk Huis verschoond blijven van achtervolgende en/of bespiedende fotografen en/of verslaggevers met als doel het maken van foto-opnames en/of het uitlokken van mondelinge reacties.” Media die zich naar de code voegen zijn, als beloning voor goed gedrag, welkom op speciale ‘mediamomenten’ met de Oranjes in vakantiesetting, een paar keer per jaar.
De complete reportage van Bert Nijmeijer leest u in de HP/De Tijd die nu in de winkel ligt. Lees hem hier digitaal, of sluit hier een voordelig abonnement af.
