We zijn preuts geworden. Een pleidooi voor vrijheid
Vroeger kon alles. Dit was natuurlijk niet zo, maar er kon best veel, vergeleken met nu. Ik keek laatst reclames uit de jaren zeventig en het viel me op dat mannen en vrouwen (en zelfs kinderen) soms redelijk bloot in beeld werden gebracht zonder dat er sprake was van een seksuele lading. Het zag er allemaal heel onschuldig uit. Dat zou nu niet meer kunnen. Op de een of andere manier linken we bloot, bewust of onbewust, vrijwel direct aan seks.
Op Facebook bijvoorbeeld wordt de bekende PSP poster uit 1971, van de naakte vrouw die vrolijk met een koe door de wei huppelt, consequent geweerd. En zag je in de jaren tachtig, negentig regelmatig vrouwen topless zonnen, tegenwoordig is dat eerder uitzondering dan regel. Ik herinner me nog goed (ik was een jaar of negen) hoe mijn oma pontificaal topless op de rand van een opblaasboot in de Middellandse Zee ronddobberde terwijl mijn opa het rubberen gevaarte door de golven peddelde. Niemand die daar raar van opkeek.
Badkledingdagen
Neem de ‘badkledingdagen’ in sauna’s. Vroeger kwam de mogelijkheid niet eens in je op, maar tegenwoordig bieden bijna alle sauna’s zo’n dag aan en worden ze zelfs druk bezocht. Naaktstranden, ook zoiets. Ik heb er geen bewijzen voor maar ik weet wel dat in mijn kring vroeger iedereen daar naartoe ging. Nu hoor ik er niemand meer over. Of kinderprogramma’s in de jaren negentig, Rembo & Rembo bijvoorbeeld, met hun platte poep-, pies- en seksgrapjes. Mijn kinderen (en ik) vonden dat hilarisch leuk, maar volgens mij zou daar nu geen zender meer voor te porren zijn.
Sm-meesteres Conchita
Het meest actuele bewijs voor de nieuwe preutsheid is volgens mij wel het schandaal rond de medewerkster van de Nederlandsche Bank een paar weken geleden, die in haar eigen tijd bijkluste als sm-meesteres Conchita. En daarom werd ontslagen. Het zal wel aan mij liggen, maar daar begrijp ik dus helemaal niets van. Ik neem aan dat zij niet op haar werk in een kinky outfit verscheen. Of dat zij een collega van de Nederlandsche Bank in de houdgreep op het printerapparaat met een dildo van achteren nam.
Inmiddels blijkt dat Conchita ook illegaal panden onderverhuurt op de Wallen en daar baal ik van. Dat had ze niet moeten doen. Nu kunnen de ‘zie je wel, we zeiden het toch, die kinky lui deugen niet’-roepers zich daar weer achter verschuilen, en verdwijnt de werkelijke reden van haar ontslag, namelijk: kleinzielige preutsheid, helemaal uit zicht.
Fantaseren staat vrij
Want als we thuis, in onze slaapkamer al niet meer mogen zijn wie we willen zijn, als die vrijheid niet meer vanzelfsprekend is, wat blijft er dan nog over? Volgens mij heeft de bankmedewerkster in haar rol als Conchita niets verkeerds gedaan. Fantaseren staat immers vrij. Ook als dat seksuele handelingen betreft die niet voor iedereen vanzelfsprekend zijn. Het uitoefenen van die fantasieën lijkt me ook niet strafbaar. Als alle betrokken partijen dit leuk vinden zie ik niet in waarom men van hoger hand zich hiermee zou moeten bemoeien.
Verkrachtingsfantasieën
Een van de redenen voor haar ontslag zou zijn dat zij zich zou hebben verkleed als SS-commandant omdat een klant daarom vroeg. Ik geef toe, smaakvol vind ik het niet, en geil evenmin. Als ik sm-meesteres was zou ik de klant in kwestie met een flinke trap onder zijn ingesnoerde ballen mijn sm-kelder uitgooien. Maar om iemand daarom te ontslaan? Dan zou je alle vrouwen die er verkrachtingsfantasieën op nahouden en ze vervolgens in een speelse setting uitvoeren, moeten ontslaan. Volgens mij hou je dan weinig vrouwelijke werknemers meer over.
De wereld als etalage
Komt het door internet dat we zo preuts zijn geworden? Door de makkelijk te downloaden pornofilmpjes, de hitsige videocultuur? Feit is in ieder geval dat privacy allang geen vanzelfsprekend goed meer is. Overal hangen camera’s (iets dat vroeger ondenkbaar was), iedereen loopt met een mobieltje in zijn zak en voor je het weet vind je jezelf terug in een status of een filmpje. De wereld is een open etalage geworden en we kijken 24/7 overal naar binnen. Logisch eigenlijk, dat mensen als tegenreactie hun gordijnen sluiten. En misschien gebeuren er achter die gordijnen wel de meest kinky dingen. Vijftig tinten grijs werd niet voor niets een hit, sterker, toen de film net uit was vreesden Engelse bouwmarkten voor een run op touw en duct tape.
Bekrompen bollenveld
Misschien valt het allemaal wel mee met die preutsheid. Is ons land, dat ooit bekend stond om zijn progressieve, ruimdenkende en tolerante vrijheidsgeest, alleen voor de buitenwereld veranderd in een bekrompen bollenveld en zijn we achter onze deuren massaal leuk in de weer met Gammaspulletjes.
Toch blijf ik hopen dat de openlijke seksuele en morele vrijheid van weleer, hoe relatief die ook was, ooit terugkomt. Dat het niet voorgoed door internet verpest is. Dat deze nieuwe preutsheid slechts een eerste schrikreactie is op al die virtuele openheid. En dat we ooit weer zonder schaamte topless in een bootje kunnen dobberen, naakt in de sauna kunnen zitten of sm-meester(es) kunnen spelen op een vrije zondagmiddag zonder bang te hoeven zijn voor afkeuring, of erger, ontslag.
