Spring naar de content

Behoud Man Bijt Hond!

Een treurig bericht, zo kort voor het weekeinde. Man Bijt Hond beleeft in mei mogelijk zijn laatste uitzending. Hoewel mijn tv-consumptie zich bijna laat vergelijken met het drankgebruik van een lid van de Blauwe Knoop heeft het NCRV-programma een plekje in mijn hart. Weinig programma’s is het gegeven om zo’n oprecht en eerlijk beeld van Nederland en haar bevolking te geven.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Tim Jansen

Van Moddergat tot Schapenbout, de redactie van Man Bijt Hond wist altijd opmerkelijke types te vinden. Types waarvan ik, eerlijk is eerlijk, regelmatig dacht: steekje los. Een volwassen man die fan is van een kermisattractie en zijn exploitant, een schattige Limburgse gangsterrapper met aandoenlijke zelfoverschatting, zelfverklaarde computerexperts of lui die eieren kapotsmijten op de vloer om zo hun hond te voeren. Elke keer wanneer ik het programma keek hoorde ik mijn moeder indachtig die ene zin prevelen die haar katholieke opvoeding verraadt: “Ja lieve jongen, onze lieve heer heeft vreemde kostgangers”.

Maar gelijk heeft ze zeker. Man Bijt Hond is een grootse verzameling van lieve, maar beetje vreemde kostgangers. Een tekort aan gekkies leek mij dan ook een plausibele verklaring voor het beëindigen van het programma. De reden voor het eventuele of tijdelijk stopzetten van het programma is niet bekend. Wel lekte uit dat het programma wordt vervangen door een lifestyleprogramma. Want daar hebben we in Nederland blijkbaar zo’n tekort aan dat de publieke omroep in dit gat moet springen. Ten koste van Man Bijt Hond dat als een van de weinige televisieprogramma’s doorheeft dat Nederland meer is dan de Randstad, bekende Nederlanders, hoogopgeleide hotemetoten en halve tammen die hun Andy Warhol-minuten willen opsouperen via afslankwedstrijden, datingprogramma’s of reallifesoaps.

Wie gaat al die wonderlijke Nederlanders voor ons vinden? Hoe kan dat überhaupt? Jarenlang vroeg ik mij dat af. Totdat ik tijdens mijn studententijd een horecaklus moest samenwerken met een stagiaire van Man Bijt Hond. Zij antwoordde dat de redactie niet op zoek ging naar gekkies of vreemde kostgangers. Nee, ze kwamen gewoon over de vloer bij doodgewone mensen met een bijzondere hobby of karaktertrek. Niet iedere gek z’n gebrek, maar elke sterveling had z’n gebrek (of onschuldige dwaze hobby). Mijn buurman of buurvrouw kon ongetwijfeld ook zo in Man Bijt Hond, zwoer ze, zonder te weten dat ik vrijstaand woon. Wat was dan mijn vreemde karaktertrek vroeg ik mij af. Zoals bekend zitten rare en onaangename karaktertrekken vaak in de dode hoek van de zelfreflectie.

Misschien is mijn gekte wel dat ik veel Man Bijt Hond-items ken zonder ooit een vaste kijker van het programma te zijn geworden. Hoewel een doorstart in enige vorm wordt overwogen bestaat de kans dat er nooit meer nieuwe items zullen bijkomen. Dat is een droevig idee. Het is gelukkig wel een geruststellend idee dat achter alle voordeuren blijkbaar prachtige verhalen schuilen. Nu nog aankloppen en dan zelf die iconische voice-over erbij verzinnen.