Spring naar de content

Ontmoet de Nigel de Jong van het vrouwenvoetbal

Als Ivo Niehe zich ermee gaat bemoeien, dan weet je dat het een belangwekkende zaak is. Het WK vrouwenvoetbal in Canada dus. Zaterdag 6 juni trappen de dames af tegen Nieuw-Zeeland en in één poule en met Canada en China behoort het halen van de volgende ronde tot de mogelijkheden.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Mark van den Heuvel

Wie vrouwenvoetbal zegt, zegt Vivianne Miedema en Manon Melis, de twee sterspeelsters van Oranje. Maar ook: Daphne Koster (34) en Anouk Hoogendijk (bijna 30). Twee jaar geleden, op de EK’s in 2009 en 2013, waren ze nog de blikvangers van Oranje, inmiddels lijkt de jonge moeder Koster een plek in de selectie te kunnen vergeten en moet Hoogendijk genoegen nemen met een rol als reserve. Anders dan haar uiterlijk doet vermoeden,  mag je Anouk Hoogendijk gerust de Mark van Bommel van het Nederlandse vrouwenvoetbal noemen. Het accent is steeds meer naar achteren verschoven: van verdedigende middenvelder is ze bij Ajax inmiddels in het centrum van de verdediging terecht gekomen. De ‘blonde Romario’ werd ze vroeger genoemd, maar daar is weinig van terecht gekomen. Anouk is de stofzuiger van Ajax en Oranje, de Nigel de Jong van het vrouwenvoetbal. “Vroeger”, zegt ze, “vroeger scoorde ik heel veel. Na elke wedstrijd schreef ik mijn eigen verslagen. Samen met mijn vriendin Joke Litmanen. En toen was ik dus de blonde Romario, dat vond ik wel goed klinken.”

Underdogpositie
Als ik haar na een verloren wedstrijd met Ajax tegen Club Brugge vraag naar een bespiegeling op het naderende WK zegt Hoogendijk: “Wereldkampioen worden is heel lastig, met landen als Amerika, Duitsland, Amerika, Zweden en titelhouder Japan. Mij bevalt het wel dat we in een soort underdogpositie zitten. Het is sowieso fijn dat we ons op een internationaal podium kunnen meten met de beste landen ter wereld.” Het ultieme doel is een plaats bij de top drie van de Europese landen, want dat levert automatisch kwalificatie op voor de Olympische Spelen in Rio. Maar dat zou net zo goed kunnen betekenen dat Oranje de halve finales moet bereiken.”

Hoogendijk heeft op haar 29ste al een heel voetballeven achter de rug. In 2011 speelde ze na FC Utrecht een jaar in Engeland bij Bristol Academy. Hoogendijk: “Dat is me heel goed bevallen. Maar wij trainden toen nog twee dagen in de week met het Nederlands elftal. Omdat ik in het buitenland speelde, dreigde ik de voorbereiding op het EK in 2013 te missen. Dat was niet de bedoeling. Maar ik vond het erg leuk om van de Engelse voetbalcultuur te mogen proeven.”

Marc Overmars-poster
Vorig jaar werd Hoogendijk – inmiddels overgestapt naar Ajax – opeens benaderd door de Engelse grootmacht Arsenal. Het was “een aanbieding uit het niets”, vertelt Hoogendijk. “Ik had het goed naar mijn zin in Amsterdam. Het was ook altijd een soort droom voor mij om voor Ajax te spelen. Ik sliep vroeger onder een Marc Overmars-poster. En nu loopt ie hier gewoon rond. Maar ja, dan komt Arsenal. Dat is niet niks en ik was 28 jaar. Dat is een leeftijd waarop je denkt: als je nog een keer een buitenlands avontuur wil meemaken, dan is nu het moment. Als je straks 32 bent, word je niet meer zo snel gevraagd.” Van vrouwenvoetbal kan je goed leven in Engeland, zegt Hoogendijk. “Maar ik ging er met een blessure naartoe en miste de complete voorbereiding met Arsenal op het nieuwe seizoen. Het duurde vervolgens best lang voordat ik überhaupt een kans kreeg en toen stapte ook de trainster op, waarna diverse tijdelijke coaches werden aangesteld. Dat schoot niet op. En bij Ajax kon ik op dat moment nog gewoon instromen. Dus heb ik de trainer van Ajax gebeld, Ed Engelkes, en zei: ‘Ed, ik zou eigenlijk heel graag terug willen, is er nog plek voor me?’ De selectie was eigenlijk al rond, dat wist ik, maar gelukkig reageerde  hij heel positief.”

Het was “best spannend” om de stap terug naar Amsterdam te maken, zegt ze. “Ik had ze een jaar eerder middenin het seizoen verlaten. Dat vond ik op dat moment best moeilijk. Maar na hun geweldige reactie was dat gevoel weg. Dus toen zat ik er ook niet meer mee.”

Op het WK zal Anouk Hoogendijk, naar alle waarschijnlijkheid, genoegen moeten nemen met een plaats op de bank. Haar rol als mental coach wordt steeds groter in de talentvolle maar piepjonge selectie van bondscoach Roger Reijners. Haar motto: “Fit blijven, zo doorgaan en wachten op m’n kans.”

Iedere maand ontleedt Mark van den Heuvel voor HP/De Tijd een sport. Deze maand: voetbal.