Emancipatie onder water: ook vrouwen mogen mee in de duikboot
Ik moet bekennen dat ik er niet van op de hoogte was – Den Helder is ver weg – maar Nederland blijkt nog over vier onderzeeboten te beschikken. Walrus, Zeeleeuw, Dolfijn en Bruinvis beschermen al sinds de jaren negentig van de vorige eeuw de goede vrede door het uitvoeren van allerhande patrouilles en wat dies meer zij.
Defensie wil de vier gaan vervangen, viel vandaag in een klein bericht in het Algemeen Dagblad te lezen. Het aanschaffen van een nieuw vliegtuigje als de JSF heeft nogal wat voeten in de aarde (Hebben we die wel nodig? Wat kost dat grapje?) maar de Onderzeedienst lijkt onder de radar van de publieke hysterie te blijven. Slim ook dat bij het voornemen meteen een nieuwe stap in de emancipatie van de vrouw wordt afgekondigd: de Onderzeedienst wordt opengesteld voor het vrouwelijk geslacht.
Een leuk succesje voor Jeanine Hennis-Plasschaert, Neerlands eerste vrouwelijke minister van Defensie. Dat de vijver om uit te vissen (mede?) wordt vergroot vanwege een tekort aan geschikt personeel laten we gemakshalve maar even buiten beschouwing: Hennis heeft de Onderzeedienst het licht laten zien.
Maar waarom konden vrouwen tot op heden niet tot de ruim vijftigkoppige bemanning van een duikboot behoren? Volgens het AD was de gedachte dat ‘de aanwezigheid van vrouwen tot ongewenste situaties zou leiden’. De ‘ongewenste situaties’ zouden niet bestaan uit onenigheden over de kleur van het behang of het schoonmaakrooster, maar liggen op het fysieke vlak. In de kleine ruimtes schuur je blijkbaar nogal snel met je periscoop tegen andermans achtersteven, want volgens onderwatercommandant Hugo Ammerlaan moet er wel de afspraak komen ‘dat niemand nog in z’n blootje uit bed of douche komt, man én vrouw. Dan krijg je daar ook geen gedoe mee.’
Vrouwelijk personeel meenemen werd tot nu toe blijkbaar als een vorm van uitlokking gezien, zoals meisjes met naveltruitjes er ook wel een beetje om vragen lastig te worden gevallen. Nu vindt de Onderzeedienst het ‘niet meer van deze tijd’ om alleen mannen toe te laten, hoewel ook valt te lezen dat huidig personeel vreest voor veranderingen in de sfeer en spanningen. “Daar moeten we dan maar aan wennen”, aldus Hugo Ammerlaan.
Zo is het maar net. Ook onder water is ‘t net het echte leven.
