Spring naar de content

Pijnlijk: Teeven zet Opstelten weg als leugenaar

Fred Teeven is een atypische politicus. Waar de meeste politici bekendstaan als mannen met gladde praatjes afkomstig uit een roomblank elitair gezin, staat Teeven te boek als ‘straatvechter’ en ‘ijzervreter’. Dat is verfrissend: de voormalige crime fighter is net zo rechttoe-rechtaan als zijn postuur en bij hem is afspraak nog afspraak. Wordt hij gepiepeld als staatssecretaris? Teeven gaat niet thuis op de bank wachtgeld opstrijken* maar keert als backbencher terug in de Tweede Kamer om zich bezig te houden met de portefeuille Buitenlandse handel en Defensiepersoneel.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Edwin van Sas

Dat is Fred. De oom die je als elfjarig jochie achterop de motor meeneemt voor een mooie tocht naar de Ardennen. Je mag stiekem even zelf sturen, oom Fred sprokkelt hout voor het kampvuur en laat zien hoe je met een stok en een stuk touw je voedsel uit een vennetje vist. Je glimt van trots als je zijn oude zakmes cadeau krijgt op je verjaardag.

Een prachtoom, maar ook de oom die nogal kort door de bocht kan gaan als het op redeneren aankomt, en die emoties een behoorlijk overschat fenomeen vindt. De oom die je bijbrengt dat vrouwen zo ingewikkeld zijn dat je ze nooit zal begrijpen. En de oom die altijd zijn gelijk wil halen, ook wanneer hij op het familiefeestje voor de lieve vrede beter even zijn mond kan houden.

Het is sinds Teevens aantreden als staatssecretaris dat het laatste beeld blijft hangen. Hij gaat van affaire naar affaire, de politieke werkelijkheid blijkt gecompliceerder dan zijn hoofd kan verwerken. Zelfs na zijn vertrek houdt het niet op.

Gisteren maakt Teeven in het Parool zijn voormalige collega op Justitie Ivo Opstelten impliciet voor leugenaar uit. Volgens Teeven heeft hij het werkelijke bedrag van de deal met Cees H. – de deal waarover de twee uiteindelijk struikelden – in een gesprek met de directeur-generaal van het ministerie genoemd ‘maar heeft Ivo er welbewust voor gekozen mijn herinnering niet te gebruiken’. Om eraan toe te voegen dat dat ‘een verkeerde keuze’ was. Opstelten heeft de Kamer altijd voorgehouden dat Teeven onvoldoende herinneringen had over de deal, en wordt nu door Teeven dus als leugenaar weggezet.

Teeven schaadt met zijn uitspraken niet alleen Opstelten maar brengt bovendien premier Rutte in gevaar. Die is inmiddels door de oppositie naar de Kamer geroepen om uitleg te geven over wie wat wist binnen het kabinet.

Het is verre van uitgesloten dat Teeven de waarheid spreekt, maar toch had hij zich moeten beheersen. Ten eerste ga je zo niet om met een  goede collega, zo kort na een affaire waar nog een intern onderzoek naar loopt. Er moeten wel enorme belangen zijn wil je hiertoe besluiten, en hoe vervelend het vertrek ook is voor Teeven: die zijn er niet. Bovendien toont Teevens vooral zijn falen als staatssecretaris. Hij had intern moeten afdwingen dat Opstelten de waarheid zou vertellen, het achteraf publiekelijk je gelijk gaan halen is een zwaktebod. Bovenal zou Teeven moeten begrijpen dat er soms een groter belang is dan het eigenbelang. Zeker als je zelf nog een actieve politicus bent voor de politieke partij die je hiermee schade berokkent.

* Hoewel: Teeven is snel weer aan de slag gegaan, maar krijgt wel het salaris van een staatssecretaris voor zijn Kamerwerk.