Als Griekenland volgende week niet betaalt, is er nog niets aan de hand
Op 5 juni 2015, volgende week dus, wordt Griekenland geacht weer zo’n 300 miljoen euro terug te betalen aan het IMF. En dus houden de financiële markten weer hun adem in: doen de Grieken het, of doen ze het niet?
Tot nu toe doen ze het steeds, de vorige keer met een onvervalste sigaar uit eigen doos: ze spraken hun noodfondsen bij het IMF aan. Dat zou nu niet meer kunnen, die fondsen zijn uitgeput of tenminste onvoldoende.
Nu is 300 miljoen euro voor de meeste van ons een hoop geld maar op de jaarlijkse overheidsfinanciën van Athene is het de keuze het een of het ander een paar dagen eerder of later te betalen. Dus als het echt het IMF moet zijn, dan gaat dat zomaar lukken. Maar het is de vraag of de Grieken er niet beter aan doen een krachtig signaal af te geven door het een keertje niet te doen.
Formeel is er dan namelijk niets aan de hand, volgens de eigen regels van IMF. In gebreke blijven bij betaling is volgens de IMF-regels in het algemeen pas een dingetje voor de board na een maand. In die maand is het ook nog niet iets waar kredietbeoordelaars zich mee bemoeien, als er al wat af te waarderen zou zijn op de kwaliteit van Griekse leningen. Het is geen kredietgebeurtenis, geen default, tot een maand later.
Je zou zelfs kunnen zeggen dat het goed koopmanschap is om zo laat mogelijk te betalen als dat je niets kost. Van de IMF zou Griekenland dus op z’n vroegst begin juli last krijgen en vervolgens is het de vraag wat de sanctie is. Want Griekenland heeft alleen maar nieuw geld nodig om er oude leningen en de rente erop terug te betalen. Met een primair begrotingsoverschot kan het land de eigen broek, zonder schulden, ophouden.
Er is één, nauwelijks serieus te nemen, obstakel: toen Griekenland in februari bij alle financiële partijen uitstel bedong is daarbij ook vastgelegd dat niet tijdige betaling een van de partijen die het toen gesloten contract – de Master Financial Assistance Facility Agreement – wel direct alle leningen direct opeisbaar maakt. Dat is dan een recht van het European Financial Stability Fund (EFSF) maar met dat recht krijgt dit fonds dan wel gelijk de lachers op de hand.
Want waarom zou je dat recht uitoefenen? Je kunt effectief niks. Dus is het maar de vraag wie eigenlijk wie in een wurggreep houdt.
