De rug zucht onder een lang roeileven
Terwijl zijn collega’s dit weekeinde voor de medailles strijden op het EK roeien in het Poolse Poznan, zit roeier Rogier Blink (33) tandenknarsend thuis. Blink heeft een blessure aan zijn rug en moet daardoor het toernooi verstek laten gaan. Balen, maar hij weet: roeiers en ruggen zijn nou eenmaal een kwetsbare combinatie.
Het missen van het EK is pijnlijk voor de Groningse roeier. Samen met Mitchel Steenman (30) werd hij in maart nog Nederlands kampioen in het nummer twee-zonder, waarmee de twee roeiveteranen de zegen kregen van de roeibond zich in het restant van het jaar proberen te plaatsen voor de Spelen van Rio in 2016.
Vorig jaar kenden de twee een rampjaar. Op het WK in Amsterdam waren ze vooraf bestempeld als medaillekandidaat, maar ze haalden niet eens een finale. Blink en Steenman konden wel een opsteker gebruiken. Het EK was het eerste belangrijke meetpunt op weg naar het WK begin september, waar het olympische ticket verdiend moet worden.
Strontchagrijning
“Ik heb er ook redelijk de pest in, ben strontchagrijnig”, zegt Blink eerlijk. Hij weet nog precies wanneer het in zijn rug schoot. Het was begin mei, tijdens een training op het water bij Almere. “Het was een redelijk zware training. Toen kwam er opeens een windvlaag van opzij, vanuit een gat tussen de bomen. De boot viel hard. Daarna zei ik tegen Mitchel: ‘Laat maar lopen’.” Blink wist meteen dat het niet goed was. Na een lang roeileven weet een roeier elk pijntje in zijn rug te duiden. Eerst dacht hij nog aan een ontsteking van een spier. “Dan gooi je er wat ontstekingsremmers in, gaat de spanning eruit en ben je snel weer op de been.” Maar het bleek een ontsteking van een tussenwervelschijf. Blink: “Er zit dan vocht bij dat drukt op de zenuw. Daardoor kun je niet zoveel. Het is nu wachten tot het vocht weg is. Hopelijk zijn de klachten dan ook meteen weg.”
Roeiers en rugblessures
Voor een dergelijke blessure staat vier tot zes weken rust. Het is lastig te voorkomen, weet hij. Hij noemt binnen tien seconden de namen van een aantal zware roeiers op uit de huidige selectie die de afgelopen jaren ook kampten met rugproblemen. Van roeiers uit de Holland Acht (Robert Lücken en Kaj Hendriks) tot maatje Mitchel Steenman. “Je kunt mazzel hebben. Maar als je lang roeit, krijg je ermee te maken. Roeien is een slijtagesport”, legt Blink uit. “De roeibeweging is relatief vloeiend. Het is dus niet heel schadelijk voor je gewrichten. Er is alleen die constante druk op de je rug. Als je dat jarenlang dag in dag uit doet, heeft dat z’n effect. Je kunt het vergelijken met elke dag een paar uur dozen tillen.”
Blink staat al jarenlang op met stijfheid in zijn rug. Hij voelt het niet eens meer. Het is een verschil met het lichaam dat hij nog aan het begin van zijn roeicarrière had. “Maar dat is ook logisch”, stelt Blink, die nu al meer dan tien jaar op topniveau roeit. “Het lijf is dan nog niet zwaar belast geweest en voor mijn gevoel train ik ieder jaar weer harder. Verder is het een gegeven dat topsport niet goed is voor je lijf.”
In de loop der jaren kan de rug, en dan met name de onderrug, een zwakke plek worden van een roeier. “Het zijn dan vaak overbelastingsblessures”, weet Blink. Meteen na het oplopen van zijn blessure ging Blink daarom nadenken over de oorzaak. Zo bezocht hij een aantal dagen voor de bewuste training nog de bekerfinale tussen FC Groningen en PEC Zwolle in De Kuip en de maand ervoor was hij verhuisd.
“Die wedstrijd was prachtig (Groningen won met 2-0, red.). Ik heb daardoor alleen geen moment op mijn stoel gezeten. Dan sta je ruim twee uur lang en je balanceert altijd op het randje als topsporter. In combinatie met hard trainen, kon dat net te veel zijn geweest voor mijn rug. Daar ga je dan achteraf over nadenken. Het is natte vingerwerk. Moet je dat soort dingen dan maar niet meer doen? Nee, het is gewoon pech.”
Bejaardengym
Blessures voorkomen wil namelijk iedere roeier. Hij kent weinig roeiers die trainingen niet anders zijn gaan doen, om zo blessures te voorkomen. Zo doet Blink om zijn rug te ontzien geen back squats meer. Steenman zit zelfs niet meer op een ergometer en probeert lange vluchten zoveel mogelijk te mijden. Voor Blink is de huidige EK-periode vooral eenzaam. De rest van de roei-equipe zit in Polen. In het olympisch trainingscentrum langs de Bosbaan werkt hij samen met een fysiotherapeut aan zijn herstel. Of bejaardengym, zoals hij het zelf noemt. Een beetje rekken en strekken, meer niet. En maximaal een uur per twee dagen op de wattbike, vaker lukt niet.
In zijn roeicarrière heeft hij een belangrijke les geleerd: ga niets forceren. “Dat is een valkuil waar velen instappen”, benadrukt Blink. “Toch even jezelf testen en dan kijken hoeveel pijn je de volgende dag hebt. Dan gaat het juist fout.” Het vervelendste vindt hij de hele situatie misschien wel voor bootgenoot Steenman. “Mitch is topfit. Die druk voel je, ook al legt hij mij dat absoluut niet op. Het voelt wel klote.”
Wachten. Dat is nu het credo voor de roeier. Volgens hem komt het WK niet in gevaar als de blessure net zo snel verdwijnt als hij is gekomen. Mocht het onverhoopt toch langer duren, dan wordt het wel nijpend. Blink: “Dan moet je oppassen dat je geen conditie kwijtraakt en bepaalde spieren hun kracht verliezen. Het WK wordt dan het eerste toernooi waar we iets kunnen laten zien.”
