Can we all get along?
Mijn overkoepelende reactie op ongeveer al het nare nieuws is iets in de trant van: ‘Mensen, why can’t we all just get along?’. In gedachte steek ik mijn handen vragend in de lucht, sla mijn ogen neer en neurie hoofdschuddend het liedje Shangri-La van The Kinks.
Voor een kind van de jaren tachtig heeft de idealistische en – vooruit – onrealistische hippie een prominente plek in mijn denken. Dat ik nooit een ruit kapot heb hoeven gooien om gehoord te worden, heeft hier ongetwijfeld mee te maken. Overigens zeg ik nee tegen LSD en andere hallucinerende middelen en schrijf ik deze column enkel blootvoets vanwege de gevoelstemperatuur van 69 graden Celsius. Maar dat de hippies het goed voorhadden met deze wereld, is zelfs door de grootste cynici moeilijk te ontkennen.
Rodney King
‘Can we all get along?’ vroeg ook de Afro-Amerikaanse taxichauffeur Rodney King met bibberende stem in zijn beroemde toespraak uit 1992. Een jaar eerder was zijn afranseling door vier agenten in Los Angeles wereldnieuws geworden doordat George Holiday, een buurtbewoner die net een nieuwe camera had gekocht, het vastlegde vanaf zijn balkon en de beelden naar ABC News bracht. Het filmpje had het internet niet nodig om viral te gaan en tijdens de rassenrellen die uitbraken naar aanleiding van de aanvankelijke vrijspraak van alle vier de agenten, vonden 53 mensen de dood. Ontzettend tragisch en niet voor herhaling vatbaar.
Tegenwoordig is iedereen met een smartphone amateurjournalist, of het nu om een liquidatie of twee harentrekkende brugklassers gaat. En ook gefilmd politiegeweld is allang niet meer zeldzaam. Dat het Openbaar Ministerie weg dacht te komen met een valse verklaring terwijl het tijdens de gewelddadige aanhouding van Mitch Henriquez stikte van de omstanders, is dus op zijn minst opmerkelijk te noemen.
Schilderswijk
Om erachter te komen of de politie in het geval van Henriquez vanuit racistische motieven handelde, is meer dan een filmpje nodig. Al vermoed ik dat een breedgeschouderde Arubaan met glimmende oorbellen eerder wordt aangehouden om een grapje over een pistool dan een blanke, vrouwelijke columnist van 1 meter 72 met een tuinbroek aan, maar dat kan ik niet hardmaken. Dat racisme binnen de politie bij voorbaat glashard wordt ontkend door de Haagse burgemeester Jozias van Aartsen, is in ieder geval niet al te overtuigend. En dat het door relschoppers wordt bestreden met nog meer racisme, en geweld met meer geweld, is misschien wel de minst effectieve oplossing denkbaar.
Can we all get along? De smeekbede van Rodney King, die drie jaar geleden levenloos op de bodem van zijn zwembad werd gevonden, heeft nooit aan relevantie ingeboet. Het antwoord erop is helaas nog altijd: nee, dat kunnen we niet. We kunnen het al niet eens worden over Zwarte Piet, over of mannen met dit weer een korte broek aan mogen en over welk biermerk al dan niet naar slootwater smaakt. Het is uitermate treurig met ons gesteld.
Maar we kunnen het op zijn minst proberen, toch?
