Spring naar de content

Bonuskloof: het gelijk van ABN Amro-preses Rik van Slingelandt

Als de beloningsverschillen van topmanagers met hun buitenlandse collega’s te zeer oplopen wacht Nederland een massale uittocht van talent. Commissarissen en bestuurders van grote bedrijven mogen hier graag mee schermen. Telkens als de discussie over topsalarissen oplaait halen zij de dreigende exodus met graagte uit de kast.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Jan Smit

Dat geldt zeker voor bankiers. Tijdens de hoorzitting in de Tweede Kamer naar aanleiding van de plannen om de salarissen van de bestuurders van ABN Amro met een ton te verhogen, toverde president-commissaris Rik van Slingelandt het kapot gesabbelde konijn maar weer eens uit de hoge hoed (‘Talent heeft een prijs.’) Het was zelfs de vraag of de commissarissen er nog wel in zouden slagen geschikte opvolgers te vinden voor de huidige bestuurders, waarschuwde hij.

Of talentvolle bankiers in spe massaal naar het buitenland vluchten is de vraag. Ik ken er althans weinig die over de grens in het hoogste echelon actief zijn. Maar een ding moet ik Van Slingelandt en de andere toezichthouders meegeven: de salariskloof tussen Nederlandse bankiers en hun buitenlandse collega’s neemt toe.

De Financial Times publiceerde afgelopen weekend zijn jaarlijkse lijstje met de inkomens van de best verdienende bankiers ter wereld. Een interessante opsomming. Niet eens zozeer vanwege de volgorde. De CEO’s van de grootste Amerikaanse zakenbanken gaan als altijd fier aan kop. Bovenaan staat topman Jamie Dimon van JPMorgan met een totale beloning van omgerekend 25 miljoen euro, gevolgd door James Gorman (23,1 miljoen euro) van Morgan Stanley en Lloyd Blankfein van Goldman Sachs, die 20 miljoen euro toucheerde.

De eerste CEO bij een Europese bank is Stuart Gulliver, baas bij het Britse HSBC met 14,1 miljoen euro. Hij staat op de vijfde plek en wordt op de voet gevolgd door Anshuman Jain van Deutsche Bank met 12 miljoen euro.

Dat er geen Nederlandse bankiers in de top-vijftien staan, zal ook niemand verbazen. Met respectievelijk 1,27 miljoen euro en 980.000 euro prijken ING-CEO Ralph Hamers en zijn collega Wiebe Draijer van de Rabobank, in 2014 in Nederland de nummers een en twee, niet eens op de lijst – de losers.

Maar wie het FT-lijstje beter bekijkt, ontdekt wel iets merkwaardigs. De salarissen van de veel verdienende buitenlandse bankiers zijn de afgelopen vijf jaar flink gestegen. In de top-vijf van de Europese bankiers is er slechts een die in de jaren voor 2014 meer verdiende dan vorig jaar: António Horta-Osório van Lloyds Bank. Hoezo bankencrisis!

De grote Nederlandse banken hebben de beloning van hun CEO’s merendeels verlaagd. Gerrit Zalm bijvoorbeeld verdiende in 2014 slechts 795.000 euro tegen 971.000 euro in 2011. Piet Moerland van Rabobank, de voorganger van Wiebe Draijer, ging in 2011 nog met liefst 2 miljoen euro naar huis.

Conclusie: de verschillen in beloning tussen de best betaalde bankiers ter wereld en de top van de Nederlandse haute financé zijn de afgelopen jaren flink toegenomen.

Die arme Rik van Slingelandt toch…

Beloningen bankiers wereldwijd 2014 in euro’s op jaarbasis

1) Jamie Dimon (JPMorgan) 25 miljoen
2) James Gorman (Morgan Stanley) 23,1
3) Llloyd Blankfein (Goldman Sachs) 20
4) John Stumf (Wells Fargo) 17,5
5) Stuart Gulliver (HSBC) 14,1

Bron: Financial Times

Beloningen Nederlandse bankiers in 2014 in euro’s op jaarbasis

1) Ralph Hamers (ING) 1,27 miljoen
2) Wiebe Draijer (Rabobank) 980.000
3) Gerrit Zalm (ABN Amro) 795.000
4) Paulus de Wilt (NIBC) 775.000
5) Gerard van Olphen (SNS Reaal) 676.000

Bron: jaarverslagen