Zelfportret Frank Lammers: ‘Ik erger me aan een groot deel van de Nederlanders’
Frank Lammers (Mierlo, 1972) is acteur. Hij speelt de hoofdrol in J. Kessels, de verfilming van de gelijknamige roman van P.F. Thomése en de film die aanstaande woensdag van het Nederlandse Film Festival in Utrecht, en maakt later dit jaar zijn regiedebuut met de speelfilm Of ik gek ben.
Wat is uw huidige gemoedstoestand?
Eh, nouja, mwah. Ik heb me weleens beter gevoeld. M’n moeder is ziek, heb ik net gehoord. Dus dat vind ik niet zo leuk.
(NB: niet lang na dit interview is de moeder van Frank Lammers overleden.)
Wie zijn uw helden?
Romario, omdat hij een briljant voetballer is. Ghandi, omdat hij moreel superieur is. En Martin Luther King. Die had lef.
Aan wie ergert u zich?
Aan een groot deel van de mensheid, vrees ik. Een zeer naar percentage. Zeker nu ik zie hoe er door de regering en een groot deel van de bevolking zo hardvochtig wordt omgegaan met de vluchtelingenproblematiek.
Bent u aantrekkelijk?
Ik ben een filmster, hallo.
Wat is uw grootste angst?
Dat mijn moeder doodgaat. En dat m’n kinderen iets overkomt.
Gelooft u in God?
Nee, maar als hij wel bestaat, dan bij dezen: excuses.
Bidt u weleens?
Ik geloof niet in God, maar als ik mijn dochter in bed leg doe ik met haar altijd een klein gebedje wat ik van mijn moeder heb geleerd: ‘Dank u lieve heertje, dank u lieve vrouwtje, dank u engeltje zoet, die mij vannacht bewaren moet, voor water en vuur in het kranken uur, nu tot in de dood, iedereen wordt groot, en nu ga je lekker bedje slapen.’
Hoe ontspant u zich?
Ik kijk graag sport, ik kaart graag en slapen vind ik ook heel lekker. De eerste twee weken van een vakantie slaap ik altijd. De hele dag.
Het hele Zelfportret met Frank Lammers leest u hier op Blendle. U kunt hier het hele tijdschrift inzien, of hier een voordelig (proef)abonnement afsluiten.
