Spring naar de content

Thom Harinck, de man die het kickboksen naar Nederland bracht

Dat Nederlandse kickboksers al jaren aan de wereldtop staan, komt mede door de inmiddels gepensioneerde vechtsporttrainer Thom Harinck (71). Hij introduceerde de sport in Nederland en Europa en trainde kampioenen als Peter Aerts, Branko Cikatic en Badr Hari. Een monoloog over het begin, het imago en bijdragen aan ontwikkeling.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Rasit Elibol

“Ik ben als jongetje van elf jaar oud in Amsterdam Slotermeer begonnen met judo. Op school was ik destijds door een wat ouder joch op de grond gegooid en in elkaar gebeukt. Ik was heel bang. Mijn moeder heeft me toen op judo gedaan, dat kon ik heel goed en ik ben doorgegaan tot de bruine band. Op mijn zestiende ging ik boksen bij een jeugdhuisje in de Jordaan en op mijn zeventiende ben ik gaan varen. Op zee was ik salonbediende eerste klas en ik ben de hele wereld over geweest.

Thailand
“Eenmaal terug in Amsterdam ben ik karate gaan doen, bij Jan Stapper. Toen werd ik ingezet bij een wedstrijd voor zwartebanders en daarbij sloeg ik iemand neer met een klap op het hoofd. Dat mocht niet. Toen was ik zo teleurgesteld, dat ik zelf een sport ben gaan ontwikkelen waarbij je de stoten van het boksen met de trappen van het karate combineerde, het huidige kickboksen eigenlijk. Dat noemde ik Chakuriki, wat ontleende kracht betekent.

thomharinck3_HP
Foto: privécollectie Thom Harinck

“We trainden toen in de Fannius Scholtenstraat in de Staatsliedenbuurt, met een man of twintig. Al snel wonnen we veel wedstrijden. Op een groot evenement in Berlijn pakten wij vier van de vijf prijzen en zo werden we langzamerhand bekender. Zelfs zo bekend, dat we werden uitgenodigd voor wedstrijden in Thailand. Wat wij deden leek op thaiboksen.

“Omdat we het in Europa heel goed deden, gingen we met behoorlijk wat zelfvertrouwen naar het Verre Oosten. Maar daar kregen we een ontzettend pak slaag van die Thais. We verloren alles. Wij waren helemaal niet gewend om te vechten met ellebogen en knieën. Ik besloot om die technieken eigen te maken en heb in drie verschillende kampen in Thailand getraind. Ik sliep op de grond en ik was vaak de eerste blanke die ze zagen. Gingen ze aan mijn witte huid voelen en dat soort zaken. De trainingen waren mede door het weer loeizwaar en het enige dat ik te eten kreeg, was een visje met een beetje rijst.

Jaren zeventig
“Terug in Nederland zijn we wedstrijden gaan organiseren tegen de jongens van Jan Plas, die ongeveer tegelijkertijd in Japan was gaan trainen en Mejiro Gym had opgericht in Amsterdam. In de Jaap Edenhal waren keiharde wedstrijden tussen mijn jongens van Chakuriki en de jongens van Mejiro Gym, halverwege de jaren zeventig. Daar kwam heel veel publiek op af en er werd veel over gepraat in de stad. Zo is het eigenlijk begonnen in Nederland.

“Kickboksen is en blijft een onderdeel van mijn leven, dat is mijn vak en mijn passie, ook al ben ik twee jaar geleden gestopt. Ik wilde altijd ergens goed in zijn en dat had net zo goed een andere sport kunnen zijn, maar vechtsport trok me nou eenmaal. Dat deed ik via mijn leerlingen, laten zien wie de beste was. Zelf heb ik nooit wedstrijden kunnen doen, omdat ik de sport zelf heb geïntroduceerd. Die mogelijkheid was er dus simpelweg niet.

thomharinckbody1_HP
Bron: privécollectie Thom Harinck

Opera
“Het stoere imago dat ik zou hebben, is maar een klein gedeelte van me. Ik ben gewoon een normale man die positief in de maatschappij staat, die zijn kinderen een goede opvoeding wil geven en al bijna 25 jaar gelukkig getrouwd is met Marjan Olfers, hoogleraar sport en recht. De man die op bokszakken slaat en de grootste en sterkste kampioenen toeschreeuwde wat ze moesten doen, staat thuis ook gewoon de aardappelen te schillen hoor. En elke zondag luister ik naar opera’s, die heb ik allemaal. En er is een televisiezender die de hele dag opera’s uitzend, die heb ik heel vaak op staan. Klassieke muziek; hou ik ook van, net als van rock.

“Hoogtepunten in mijn carrière zijn toch de vele kampioenschappen die mijn vechters binnenhaalden, waaronder drie keer de K1, het hoogst haalbare in het kickboksen. Branko Cikatic won de eerste en Peter Aerts pakte de titel tweemaal onder mijn leiding. Daarnaast gaf vechtsport invulling aan mijn leven. Ik ben geen man die elke dag naar kantoor moet om te werken. En ik had toch aanzien, want ik mag onbescheiden zeggen dat ik de meeste kampioenen heb gehad in die 42 jaar dat ik lesgaf.

Leraar
“Maar bovenal wil ik bekend blijven bij de mensen voor wie ik iets betekend heb. Dus niet als de man die het kickboksen naar Nederland en Europa heeft gehaald. Ik vind het fijner als mensen denken: Thom Harinck is mijn leraar geweest en ik heb iets geleerd van die man. Ik merk dat als ik nu oud-leerlingen tegenkom dat ze het fijn vinden dat ze iets aan mijn lessen hebben gehad in hun leven, dat doet me het meest.

“Het afzien, het doorbijten, nachttrainingen op het strand en in zee, ook in de winter. Met blote voeten in de duinen rennen. Veel mensen hebben dat opgezogen en die hebben daar schijnbaar in hun verdere leven heel veel aan gehad. Dat vertellen ze wel altijd. Iedereen heeft in zijn leven nare tijden, maar mede door mijn trainingen knokken ze zich daar doorheen. Dat doet mij meer dan al die titels.”