Waarom creatieve ideeën in Nederland vaak niet gewaardeerd worden
We hebben de mond vol van creativiteit, maar te veel verandering maakt onzeker. Daarom sabelen we vindingrijke mensen liever neer. Of wordt non-conformisme in Nederland steeds meer geaccepteerd? De Feitenfirma zocht het uit.
Wie met z’n kop boven het maaiveld uitsteekt, loopt het risico het voortaan zonder kop te moeten doen. Daar gaat dit nummer van HP/De Tijd over. Maar is het ook waar, en zo ja, hoe komt dat dan?
We ergeren ons aan mensen die met hun kop boven het maaiveld uitsteken als we ze niet mogen. Want met iemand die top presteert en die we sympathiek vinden, hebben we geen probleem. En hoe verder mensen van ons af staan, hoe makkelijker die sympathie gewekt is.
Dat zie je het duidelijkst in de sport. Hoewel we in ons burgermansbestaan op onze hoede zijn voor overachievers, kunnen we prima leven met sporters die topprestaties leveren. Zo weet ik zeker dat ik me in het goede gezelschap van miljoenen landgenoten bevind als ik zeg dat ik graag had gezien dat Oranje zich in september niet met 3-0 door de Turken onder het maaiveld had laten schoffelen.
Bij sport is het simpel. Daar gaat het om prestaties zoals die van een Dafne Schippers van wie we allemaal weten dat wij die niet gaan evenaren – als we al uit de startblokken zouden zijn gekomen. Topsport vereist uitzonderlijke fysieke talenten en we kunnen er prima mee leven dat wij die overwegend niet hebben. Onderzoek van het Mulier Instituut wijst uit dat we in 2009 in Nederland maar liefst 4600 beroepssporters hadden. Zo’n duizend ervan kent u min of meer van het betaalde voetbal en daarnaast zijn er zo’n zeshonderd die een A- of HP- (high potential) status hebben en dus recht hebben op een vorm van betaling of vergoeding van kosten.
Voor al deze toppers voelen we sympathie, tot ze op enig moment geheel tegen de verwachting in een pak slaag krijgen van een tegenstander. Alleen dan dreigt de zeis, zeker als het om een gedoodverfde favoriet ging. Daarom werden de hoed en sjaal waarmee Memphis Depay zich bij hotel Huis ter Duin meldde ineens gezien als compleet over the top, waar men ze voor de wedstrijd hooguit wat frivool achtte. Doe dan maar weer gewoon een honkbalpet. Of niks. Memphis stak boven het maaiveld. We mochten hem tijdens zijn WK-debuut in 2014 onder Louis van Gaal; na het pak slaag van de Turken in 2015 was er weinig meer over van die sympathie. Dit jaar is hij onzichtbaar tijdens interlands en dan kunnen we die hoed en sjaal al helemaal niet meer hebben.
Het complete artikel van De Feitenfirma leest u hier op Blendle. U kunt hier het hele tijdschrift inzien, of hier een voordelig (proef)abonnement afsluiten.
