Ligt de toekomst van onze energievoorziening in Marokko?
Hoewel de helft van Marokko’s energievoorziening recent nog kwam uit fossiele brandstoffen, staat het Noord-Afrikaanse land op het punt een belangrijke stap te zetten op het gebied van opwekking en gebruik van duurzame energie.
Nabij filmstad Ouarzazate (bekend van onder anderen Game of Thrones, voor de liefhebbers) verrijst momenteel een enorm zonne-energieproject waarvan het eerste gedeelte volgende maand gaat werken. En dat Marokko genoeg zon krijgt, behoeft geen verdere uitleg.
De specificaties van het enorme project zijn indrukwekkend. In totaal komen er vier installaties, onder de naam Noor 1 tot en met 4. De eerste treedt deze maand in werking, en levert in totaal 160 MegaWatt aan energie. De installaties tezamen (rond 2017 draaien ze op volle capaciteit) zijn goed voor 580 MegaWatt, genoeg voor een miljoen huishoudens. In totaal beslaat de vlakte, die met name bestaat uit gekromde spiegelende panelen, een oppervlak ter grootte van miljoenenstad Rabat.
De werking van de panelen is onconventioneel. Het gaat niet om zonnepanelen in de klassieke zin, maar om paraboolvormige spiegels van aluminium die gericht staan op een pijplijn waardoor een HTF (Heat Transfer Fluid, een chemische vloeistof op oliebasis die hitte vasthoudt) stroomt.
Stoom
De opgewarmde HTF komt vervolgens in aanraking met water, dat in stoom verandert. En zoals bekend, zorgt stoomdruk voor energie. De HTF kan de verkregen hitte zo’n drie uur vasthouden, hetgeen de stoomturbines de mogelijkheid biedt om ook in een gedeelte van de avond en de nacht voor stroom te zorgen. Wanneer Noor 2 en 3 in werking treden, in 2017, zal het naar verwachting tot acht uur lang opgeslagen kunnen worden.
Het Noor-project (en andere zonne-installaties in de Sahara) komt voort uit de toenemende energiebehoefte van het Noord-Afrikaanse land en de wil om onafhankelijk te worden van de import van fossiele brandstoffen. De opgewekte energie is nu nog voor eigen gebruik. Wanneer in de toekomst een overschot ontstaat, kan het exporteren van energie Marokko veel geld op gaan leveren.
Saharazon
De uitdaging zit hem echter in dit exporteren. Een Duitse poging uit 2013, genaamd Desertec, strandde nadat partners Bosch en Siemens zich terugtrokken uit de productie van zonnepanelen. Het was Desertecs ambitie om tegen het jaar 2050 zo’n vijftien procent van de Europese energiebehoefte uit de Saharazon te halen. Honderd procent lijkt een utopie, maar volgens Siemens is een plak grond van 300 bij 300 kilometer in de Sahara voldoende om in de energiebehoefte van de gehele aarde te voorzien.
Uiteraard is dat allemaal nog toekomstmuziek, maar het feit blijft dat Noor een enorm ambitieus en innovatief project is, waar de gehele wereld met belangstelling naar kijkt. De olie raakt immers eens op, maar de zon zal voorlopig nog wel blijven schijnen.
