Spring naar de content

De boeventronie van Franz Beckenbauer

Denkend aan Franz Beckenbauer zie ik een goudkleurige Mercedes met een noodvaart door Beieren gaan. Rijen van Duitsers als ware aanbidders langs de kant van de weg staan. Beckenbauer is en blijft de grootste voetballer van het land. Alles wat op iets anders wijst heeft hij verbrand.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Rick Stet

Franz Beckenbauer is de Johan Cruijff van Duitsland: de beste voetballer die het land heeft voortgebracht, succesvol geweest als coach en niet vies van een mening (over alles en iedereen). De onaantastbaarheid van beide legendes brokkelde de afgelopen periode af. Bij Cruijff door zijn vechtscheiding met Ajax, bij Beckenbauer door de vermoedelijke omkoping in de toewijzing van het wereldkampioenschap van 2006. Waar El Salvator kan rekenen op sympathie van ondergetekende, ligt dat bij Der Kaiser anders.

Mijn oma noemde Duitsers in een boze bui altijd moffen – en met haar vele andere (groot)ouders, afhankelijk van de generatie waar u deel van uitmaakt. Ik heb mij daar ook weleens toe laten verleiden, tijdens een voetbalwedstrijd. Lothar Matthäus, Stefan Effenberg, Michael Ballack, Oliver Kahn; spelers van wereldklasse, maar onuitstaanbaar. Winnen ten koste van alles, het liefst in de laatste minuut. Uitvinders van de fopduik. Schwalbekoningen. Beckenbauer schaar ik daar ook onder – ondanks het feit dat ik hem nooit zag spelen.

Dit vooroordeel dankt hij aan zijn boeventronie. Met zijn immer naar binnen getrokken, zuinige, dunne lipjes, zijn witte terugtrekkende haardos, de bril – zo nu en dan met van die typische meekleurende glazen – en zijn zonnebankbruine huid lijkt Beckenbauer een samensmelting van meesteroplichter Heer Olivier en Prins Bernhard, met een vleugje Horst Tappert. Imagotechnisch kun je het niet veel slechter treffen.

boeffranz_HP

En dus was het verre van verrassend toen Beckenbauer werd beschuldigd van louche praktijken bij de toekenning van het WK in 2006 aan Duitsland. In ruil voor een stem zou hij FIFA-bestuurder Jack Warner – inmiddels wegens betrokkenheid bij meerdere omkoopschandalen geroyeerd – kaartjes voor het toernooi en geld voor diens bond hebben beloofd. Beckenbauer ontkende de beschuldiging maandag in een interview met Sky andermaal.

De 70-jarige Duitser zegt een schoon geweten te hebben. Als er al iets mis is gegaan, dan was het niet doortrapt, maar naïef, verklaarde hij. “Ik heb honderden papieren, contracten ondertekend zonder een regel gelezen te hebben. Als ik iemand vertrouw dan krijgt-ie alles van mij gedaan.” Om daar aan toe te voegen dat ‘een tovenaar’ best nog wel ‘iets’ tevoorschijn kan halen uit een prullenbak, kluis of archiefkast, maar dat men het vooral moet laten rusten. Het is wel genoeg geweest, vindt Franz.

Ondanks het feit dat hij de vermoorde onschuld speelt, zit Beckenbauer er niet op te wachten dat de beerput net als bij Bernhard, Olivier en Tappert opengaat.