Spring naar de content

De aanstekelijke passie en levensvreugde van Tess Wester

Laat ik eerlijk zijn, tot een paar weken geleden zei de naam Tess Wester mij weinig tot niets. Inmiddels kan ik niet meer om de keepster van het Nederlands handbalteam heen. En dat wil ik ook helemaal niet.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Rick Stet

Bijna had ze in haar broek geplast aan het einde van de kwartfinale tegen Frankrijk, bekende Wester. Niet omdat ze zo nodig moest, maar van de spanning. Ze vertelde het verhaal met veel plezier en haar typische Noord-Hollandse tongval – de 22-jarige Wester groeide op in Heerhugowaard. Buiten het veld oogt ze energiek, enthousiast en vrolijk. In haar doel van twee bij drie meter is ze meedogenloos, scherp en gedreven. De beste keepster van het WK.

In een team van excellerende spelers, blinkt Wester uit. In de kwartfinale nog, bij een stand van 26-24 zag ze Gnonsiane Niombla op zich af stormen. Een doelpunt kon zomaar de ommekeer in de wedstrijd betekenen. Dat stond Wester niet toe. Ze wist waar de Française ging schieten, dus pakte ze de bal, bekende ze later tegen De Volkskrant. Even de vuisten gebald in de lucht en daarna snel weer verder.

212 – vaak keiharde – schoten kreeg Wester tijdens het toernooi in Denemarken op zich afgevuurd, 97 hield ze er tegen. Ongekend veel in het handbal. En toch wil ze altijd beter, ze is een perfectionist. Ze heeft moeten leren dat ze niet elke bal tegen kan houden. Die wijze les ontving ze van Jokelyn Tienstra, haar voormalig trainster die begin deze maand op veel te jonge leeftijd overleed.

Het is de zware schaduw die wordt geworpen over de geweldige prestaties van de handbalsters, maar ook een stimulans. Er lijkt nóg meer urgentie te zijn om aan de wereld te laten zien hoe goed dit Oranje is. Het is een feest om naar het team te kijken, met Wester voorop.

Grap
Elk medium wil haar spreken. In interviews met Ziggo Sport, in De Volkskrant of bij Qmusic; overal toont ze haar levensvreugde en passie. Natuurlijk is ze niet bang om een bal op haar hoofd te krijgen. Een bloedneus, dat valt wel mee. En ja, ze helpt misschien haar teamgenoten, maar zij helpen haar net zo goed als dat nodig is. Juist daarom doen ze het zo goed.

Vrijdagavond spelen Wester en haar teamgenoten tegen Polen, in de groepsfase nog een makkelijke prooi voor het roofdier waarin het Nederlandse handbalteam is veranderd. Wester scoorde in die wedstrijd met een worp over het hele veld. Weer die gebalde vuisten en een harde schreeuw. Ze had het al een keer eerder gedaan, voor haar Duitse club SG BBM Bietigheim. Het werd het mooiste doelpunt van het seizoen. Een grap, vond ze dat.

Dat ze nog maar veel grappen mag maken.

Onderwerpen