Spring naar de content

Dood aan de oudejaarsconference!

In een grijs verleden interviewde ik een drietal Marokkaanse stand-upkomedianten. Geen van de grollenbakkers heeft het gered. Ik vroeg aan een van hen: wat zijn jouw taboes, qua humor? Hij trok aan zijn baardje en zei: ‘Ik maak geen grappen over mijn familie, over seks, over de profeet en over de islam. Verder kan alles!’

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

In mijn eigenste Volkskrant las ik een voorbeschouwing op de uiteenlopende oudejaarsconferences. De bottomline: geen humor over terreur. Ik krabde op mijn hoofd en dacht: dat wordt dus weer een mitrailleursalvo aan Wilders-grappen. Wilders-grappen zijn nooit leuk. Ik pieker mij suf waarom niet. Die grappen lijken vooral voort te komen uit de verbitterde kijk op het leven van de werkloze, machteloze, mantelverzorgde, literflessen bier slurpende en shagrokende Joop-abonnee die ondanks zijn treurig bestaan gewoon op de PvdA blijft stemmen.

Grappen over terreur zijn wel leuk, denk maar aan het bommetje van Najib Amhali. Ik vind Najib een beste vent maar heb sinds dat bommetje eigenlijk nooit meer om hem gelachen. Ik moet sowieso niet lachen om cabaret, standup, bandparodisten en andere doodgeboren kindjes van de kleinkunst, die zelf al een nageboorte is van de grootkunst.

Laatst vroeg mijn Portugese tuinman: ‘Om wat lacht uw volk zoal, Don Arturinho?’ Het bleef een uur stil en toen fluisterde Rui, bezorgd om een stante pede ontslag: ‘Het was niet beledigend bedoeld, senhor, maar u bent zo vreselijk grappig. Soms ga ik buiten uw allesziende en vooral nietsontgaande blik even over de grond rollen van het lachen, dat mag u best weten hoor. Mijn vrouw Felisberta vindt u ook al zo geestig, ik heb liever niet dat ze nog bij u komt schoonmaken overigens, zo vroeg in de ochtend als het nog pikdonker is en o senhor nog in zijn ledikant ligt.’
Ik trok de arme drommel mijn datsja in en liet hem wat gezichten van exponenten van de Nederlandse humor zien: Dolf Jansen, Jack Spijkerman, Claudia de Breij, Paul de Leeuw, Marc-Marie Huijbregts, Freek de Jonge, Ruben van der Meer en Jan Jaap van der Wal. Rui schrok zich wild en wilde onder de tafel kruipen hetgeen een normale reactie van de Lusitaanse holenmens is. ‘Maar senhor, die mensen zijn allemaal ernstig mismaakt en misvormd. Ze zouden in ons nederige dorp niet opvallen tussen de bochelaars, de klompvoeten, de waterhoofden, de lepralijders en de gewone, klassieke mongooltjes. ‘Ja Rui;’ verzuchtte ik, ‘je hebt daar inderdaad wel een punt. Marie, die helemaal kaal is sinds zijn transgenderistisch georiënteerde operatie, zei ooit in een interview dat hij vroeger een extreem rare pielemuis had.’

Ik pakte een vergeelde Volkskrant er bij en vertaalde uit de losse pols dat interview met Marie:

Kijk, de voorhuid zat hieraan vast,’ zegt hij, terwijl we ons over de pepermolen buigen en hij wijst op een of ander randje dat de onderkant van de eikel moet voorstellen. De voorhuid was niet te nauw, hij zat vast. Mijn piemel was een afbakbroodje dat nog even in de oven had moeten zitten.’

‘En, Dom Arturinho, hebben ze dat afbakbroodje toen weggehaald bij die juffrouw?’ De goede man proestte het nu uit van het lachen bij het horen van zoveel gekkigheid. ‘Ja Rui, dat deegklompje hebben ze operatief naar binnen getrokken, in zijn bips. Dat klompje is nu een een fopclitoris.’ Ik haalde mijn horloge uit mijn vestzak en bromde: ‘Ga nu maar hondendrollen en olijven rapen, Rui, een beetje ginnegappen om andermans leed in de tijd van de baas, dat geeft toch geen pas!’

Ik moest lang nadenken over de wijze woorden van mijn horige. Als je vroeger een mismaakt kind had, bracht je het naar de kermis en dan kreeg je er ook nog een leuk centje voor. Zo zag ik op de kermis in Harskamp ooit een vrouw met een baard, een man met drie tieten, een dwerg met zeven lullen, Kees Schilperoort en een softenonbaby maar die bleek bij het publiek te horen.

Wij weten natuurlijk allemaal dat ons woord monster komt van het Latijnse monstrare/monstrum en dat betekent wijzen, nawijzen. De VARA, met in haar lachstal ongeveer 1000 moppentappers, heeft het concept van kermis en monsters in zoverre goed begrepen dat ze inderdaad een gigablik freaks of nature heeft opengetrokken.

Het enige probleem hierbij is dat deze heffe des volks te pas en te onpas de muil opentrekt. Het is allemaal van zo een treurigmakende droevigheid, die his masters voice humor. Voorgeconstipeerde politiek-correct humor waarbij elke onderwerp is toegestaan behalve de islam en Vera Keur of hoe die al dan niet gefossileerde despoten ook mogen heten. De Joop is qua humorloosheid nog erger dan de koran en het Facebookwandje van Frans Timmermans bij elkaar.

Grappen over de homoseksualiteit van Markje Rutte, Wouter Bos, Ed Nijpels en Camielleke Eurlings zijn bijvoorbeeld wel grappig, een en ander in het kader van de politieke humor. Grappen over beroepshomofiel Henk Krol zijn daarentegen niet grappig tenzij zijn stoma openscheurt in de dark room van het COC in Eindhoven of in de wasruimte van de El Furqaan-moskee. Overigens ben ik wel zo fair hier op te biechten dat de rechtse blogs ook zelden geestig zijn. Ook hier wordt, net als bij de Joop en Sargasso, het eigen gelijk eindeloos herhaald, als een mantra. Het dieptepunt van de Nederlandse humor werd ergens vorig jaar bereikt toen een knetterstonede, labiele jongeman, zo ontsnapt uit de krochten van het RIAGG, zat te huilen bij Pauw. Collegakomediant Javier Guzman had hem bedreigd. Ik kijk zelf geen televisie dus ik heb het allemaal moeten lezen op mediacourant.nl, een geestige website die ik u absoluut aanraad langs deze onsympathieke weg. Ik heb nog nooit iets gezien van Javier maar het lijkt mij een prima knul, op basis van dit incident. Hij had alleen ook nog even met de ploertendoder bij het zieke konijn Dolf Jansen moeten langs gaan. Hoe kan het meest ongrappige en lelijkste, afstotende, stuitende, kotsopwekkende myxomatosekonijn van Nederland al driehonderd jaar Pinkpop presenteren?

Enfin, van Martijn Koning – meer gebit dan mens – is het Nederlandse volk verlost, die rent weer in een dwangbuis door de tuin van het RIAGG en vermoedelijk heeft hij op oudejaarsavond op een van de zenders wel een conference. Weet u overigens nog treuriger vind dan oudejaarsconferences? Mensen die er naar kijken. Fijne kerst!