We horen weinig uit Oekraïne, maar het broeit nog steeds
Bij de aankondiging van de laatste decemberdagen gaat de onrust in Oekraïne haar derde jaar in. Het ‘bevroren conflict’ heeft inmiddels de strijd om de krantenkoppen verloren van de vluchtelingencrisis en de situatie in het Midden-Oosten, maar het broeit nog steeds in het Oost-Europese land.
Het lijkt allemaal lang geleden, maar de crisis in Oekraïne begon met de ondertekening van het Associatieverdrag tussen het land en de Europese Unie. Dat was het vlammetje dat de lont in het kruitvat deed ontploffen, want er was vooral vanuit het oosten van het land al onvrede over de staat van Oekraïne. Hoge corruptiecijfers en een laag arbeidscijfer teisterden de regio rond mijnwerkersstad Donetsk.
Na de Russische annexatie van de Krim begin februari 2014 eiste de Volksrepubliek Donetsk de onafhankelijkheid op met als gevolg een burgeroorlog tussen deze onafhankelijkheidsstrijders en de Oekraïense overheid. Een conflict waarover de Russische president Vladimir Poetin afgelopen week eindelijk toegaf dat er Russische troepen de milities hebben geassisteerd en hebben meegevochten tegen het regeringsleger van president Petro Porosjenko. “We hebben nooit gezegd dat er geen mensen waren die zich bezig hebben gehouden met bepaalde militaire taken,” zei Poetin tijdens zijn jaarlijkse persconferentie.
Voor zover alles wat we al wisten over het conflict in Oekraïne, maar wat bleef de afgelopen periode onder de radar met betrekking tot de strijd in de Donbass?
Speciale roebel ter ere van de Krim
Vorige maand verscheen op de website van The Moscow Times, de voormalige Moskouse krant van Derk Sauer, een opvallend nieuwtje. De Russische nationale bank had besloten om een speciale uitgave van de briefjes van honderd roebel te drukken. En wel ter ere van de geannexeerde Krim. Liefst twintig miljoen nieuwe roebelbriefjes versierd met bezienswaardigheden op het schiereiland en in de hoofdstad Sebastopol gaan vanaf 1 januari 2016 in omloop.
Livepropaganda
Er is veel geschreven over Poetins informatieoorlog en zijn initiële streven voor een Novo Rossiya (Nieuw Rusland) in het oosten van Oekraïne, maar van Oekraïense zijde is de strijd in de Donbassregio bijna minutieus te volgen. Via de applicatie Liveuamap wordt in blogsfeer liveverslag gedaan van de strijd.
Wapenstilstand die geen wapenstilstand is
Wat opvalt op zowel die applicatie als in de Russische staatsmedia is dat het Minsk-akkoord, dat een bindend staakt-het-vuren aan beide partijen opdroeg, allesbehalve gerespecteerd wordt. Het is eigenlijk een wapenstilstand die nooit een wapenstilstand is geworden. Zo claimt het Oekraïense overheidskamp via Liveuamap iedere dag verschillende schendingen van het verdrag. Maar ook de Russische zijde – in de vorm van de staatspers – meldt verschillende Oekraïense aanvallen.
Het ziet er voorlopig niet naar uit dat het zogeheten ‘bevroren conflict’ een definitieve oplossing krijgt. Het Russische persbureau Tass meldt dan wel dat de Russische minister van Buitenlandse Zaken Lavrov genoeg mogelijkheden ziet om tot een definitieve vrede te komen tussen beide strijdende partijen. Maar alleen als de Oekraïense regering instemt met een speciale status voor de Donbass, iets waar president Porosjenko niet op zit te wachten. Op deze manier blijft de patstelling intact en kan het zo zijn dat we volgend jaar december het vierde jaar van de Oekraïense onrust ingaan.
