In Newcastle houdt het lijden van Steve McClaren aan
Zowel voor FC Twente als voor de toenmalige coach Steve McClaren lijken de hoogtijdagen en het kampioenschap van 2010 een herinnering uit een ver verleden. Net als de Tukkers verkeert McClaren in degradatienood. Newcastle United gaat voor het eerst in de geschiedenis van de Premier League het nieuwe jaar in op een plek onder de degradatiestreep.
Kort na het verlies maandagavond bij West Bromwich Albion (1-0) staat McClaren de huisjournalist van Newcastle United te woord. In een leeg stadion roept hij wat over een penalty die zijn ploeg werd ontzegd door scheidsrechter Mike Jones. “De scheidsrechter gaat inzien dat hij verkeerd zat als hij dit vanavond op televisie ziet,” zegt hij over het incident waarbij Newcastle-spits Aleksandar Mitrovic wel degelijk naar beneden wordt getrokken bij een schietpoging. Na het verlies in de Hawthorns gaan McClaren en zijn Newcastle United het nieuwe jaar in op een degradatieplaats.
Om de prijzen spelen
Hoe anders was de sfeer aan het begin van dit seizoen. Kort na zijn ontslag bij het in het Championship uitkomende Derby County maakt McClaren de langverwachte stap naar St. James Park. De 54-jarige coach is al jaren de gewenste manager voor de puissant rijke eigenaar Mike Ashley en nu hij eindelijk binnen is, wil McClaren meteen spijkers met koppen slaan. “Ik heb eerder prijzen gewonnen met teams als Newcastle. En ik vind dat Newcastle United moet meestrijden voor die prijzen en een plek in de top-acht,” zegt hij bij zijn aanstelling begin juni.
Dat McClaren die uitspraak vlak voor het duel met West Brom terugneemt, wordt in de Britse media en door de fans gezien als mosterd na de maaltijd. De mannen in de zwart-witte tricots staan dit lopende seizoen al een paar keer op de laatste plaats en de supporters verwachten al lang geen klassering bij de eerste acht meer. Ze denken juist met vrees terug aan het seizoen 2008/2009, toen hun club degradeerde.
Mislukte steraankopen
Tijdens de transferwindow kreeg McClaren – die een ploeg erfde die tijdens de laatste tien speelrondes van het vorige seizoen er liefst negen verloor – nog een carte blanche van eigenaar Ashley. Hij spendeerde rond de 50 miljoen pond aan Aleksandar Mitrovic, Chancel Mbemba, Florian Thauvin en Georginio Wijnaldum. Eerstgenoemde staat amper twee seconden op het veld tijdens zijn debuut, wanneer hij een doodschop uitdeelt aan Southamptonverdediger Matt Targett. De Servische spits komt er met een gele kaart nog genadig van af. De teller van de oud-spits van Anderlecht staat inmiddels op het schamele aantal van drie doelpunten. De voor 13 miljoen pond van Marseille overgekomen Thauvin zit bij het begin van de kerstperiode al een lange tijd op de reservebank. Alleen Wijnaldum en Mbemba presteren van de nieuwelingen naar behoren.
Wally with the brolly
Het begint exemplarisch te worden voor de trainer die ooit werd gezien als de kroonprins van het gilde. McClaren wordt nog geregeld herinnerd aan de gedoemde EK-kwalificatie van Engeland voor het EK in 2008 in Oostenrijk en Zwitserland. De Brit is in totaal twee jaar bondscoach van zijn vaderland. Daarvoor is hij onder meer assistent van Sir Alex Ferguson bij Manchester United en succescoach van Middlesbrough, waarmee hij de League Cup wint en de finale van de UEFA Cup haalt. Maar na het demasqué op 21 november 2007 heeft zijn imago een onmogelijk te repareren deuk opgelopen. De tabloids maken gehakt van McClaren door hem om te dopen tot de Wally with the Brolly (de sukkel met de paraplu).
Na zijn verrassende magnum opus – toen zijn laatste kans in het trainerschap – bij FC Twente in 2010, trekt McClaren naar Wolfsburg om voor het einde van zijn eerste seizoen te worden ontslagen. Toch keert hij met de borst vooruit terug naar Engeland om Nottingham Forest mee te laten strijden voor promotie naar de Premier League. Het loopt daar niet als verwacht. Het seizoen begint voor Forest slecht en de parapluverhalen komen weer naar boven. The Wally with the brolly is terug en wordt na enkele maanden ontslagen. Zijn terugkeer in Enschede in 2012 loopt eveneens uit op een diepe teleurstelling. Een tweetal goede jaren bij Derby County ten spijt, vergaat het de Engelsman inmiddels weer allesbehalve goed.
En dan moet hij met zijn huidige ploeg uit Newcastle in het nieuwe jaar ook meteen aantreden tegen koploper Arsenal en Manchester United. Tot overmaat van ramp vecht hij met een ploeg zonder ziel, zoals McClaren het zelf noemt, tegen degradatie. Het begint erop te lijken dat het lijden van Steve McClaren nog wel even voort gaat duren. Voor de trouwe fans van Newcastle United is het niet te hopen dat dat voor volgend jaar een retourtje naar Ispwich Town in plaats van Manchester City of Chelsea betekent.
