Achter de schermen bij Musical Awards Gala 2016 (**)
Wekelijks gaat Thom Goderie op expeditie in de natuurlijke habitat van de Nederlandse socialite, en onderwerpt hij premières, vernissages en andere feestelijkheden aan een smakelijke analyse. Deze week: het Musical Awards Gala.
Met de lijfspreuk ‘There is no business like show business’ trappen we het jaar vrolijk af bij de vijftiende editie van het Musical Awards Gala 2016. Afgelopen woensdag genoten 1.362.000 kijkbuiskindertjes van het tv-spektakel van de AVROTROS.
Voorafgaand aan de show kregen we van vastgoedtycoon Hans van Veggel te horen – voorzitter Stichting Musical Awards – dat het voor de vakjury bepaald geen sinecure was. De jury bezocht onder leiding van Cornald Maas 55 musicals. (Lijkt mij best aardig, maar oké.) Ook sprak hij de wens uit naar de omroep bazen om volgend jaar het gala op een maandag te laten plaatsvinden. Dan is de fine fleur van het Nederlandse musicalwezen namelijk vrij.
De presentatie was in handen van Frits Sissing. De Awards (ontworpen door beeldhouder Pépé Grégoire) werden aan de gelukkige winnaars overhandigd: The Bodyguard van Stage Entertainment Nederland werd door de vakjury bekroond tot Beste musical. Leading lady Romy Monteiro ontving de Award voor aanstormend talent. En het alweer vijf jaar draaiende spektakel-van-eigen-bodem Soldaat van Oranje won voor de tweede keer de Publieksprijs.
Het mooiste moment van de avond was de uitreiking van de Oeuvreprijs aan Godfather van de Musicalwereld: Joop van den Ende.
Stichting Musical Awards had diva Tina Turner (76) in laten vliegen om deze te overhandigen. Verrast dankte Van den Ende, Miss Turner met een high five. Tina Turner liet weten dat we nog lang niet van haar af zijn: “Joop, I am so glad that you’re now involved in my career.”
Zijn muzen, Simone Kleinsma en Chantal Janzen, zongen een dank uit voor hun peetvader. En noemde de Ouvreprijs een aanmoedigingsprijs, waarop Van den Ende grapte: “Weet Albert Verlinde (algemeen directeur Stage Entertainment Nederland – red.) hiervan?”
Vooralsnog blijft Van den Ende de Johan Cruijff van het Nederlandse musicalwezen: iedereen wil ‘m zijn, niemand kan het beter.
Eindoordeel:
Flamboyante gezelligheid alom, al deed het ergens denken aan de jaarlijks terugkerende nieuwsjaarsborrel: voorspelbaar met het beste van de voorgaande jaren. Maar: if it ain’t broken, why fix it?
