Lachend de crisis door in The Big Short, en de terugkeer van Rocky
Levert de zoveelste film over de kredietcrisis nu eigenlijk nieuwe inzichten op, en waarom is Rocky uit de mottenballen getrokken?
The Big Short (****)
De kredietcrisis die 2007 ontstond ligt gevoelsmatig al waren lichtjaren achter ons. De economie trekt aan, en de voordelen vullen ons loonzakje. Gelukkig zijn er films als Margin Call en Inside Job waardoor we de beelden van omgevallen banken en enorme staatssteun voor de geest kunnen halen. Die laatste film maakte als documentaire pijnlijk maar helder duidelijk waar het mis ging met bakken aan onbegrijpelijke financiële producten.
The Big Short gaat over een aantal mannen dat de crisis van 2007 al ver van tevoren aan zag komen. In plaats van vooral te waarschuwen begonnen ze te speculeren: ‘go short’. Toen het crisismoment eenmaal daar was, werden deze mannen ineens multimiljonair. Dit levert een paar mooie scènes aan het eind op. Zoals het brein achter deze strategie, Michael Burry (gespeeld door Christian Bale), dat zijn astronomische winstcijfers op een bord zet terwijl al het bankpersoneel ontslagen is.
De film wil echter teveel zijn. The Big Short wil alles uitleggen – al gebeurt dat soms wel op een komische wijze, bijvoorbeeld door babe Margot Robbie, die naakt vanuit een bad aan de kijker ‘short gaan’ uitlegt. Ook andere acteurs doorbreken de zogenaamde ‘vierde wand’. The Big Short wil ook goed drama zijn, dat lukt niet altijd. Maar de sterke cast (Ryan Gosling, Steve Carell, John Magaro, Jamie Shipley) maakt veel goed. Al is het einde behoorlijk cynisch, de rest van de film heeft een fijne droogkomische ondertoon.
Creed (***)
In de nieuwe Sylvester Stallone-film, het boksdrama Creed, wordt de diepte niet opgezocht. Creed draait vooral om sentiment en nostalgie. Stallone is genomineerd voor een Oscar door zijn rol als Rocky Balbao, en zal ‘m zeer waarschijnlijk ook krijgen. (De Golden Globe-nominatie wist hij ook al te verzilveren.) Maar Michael B. Jordan, hij speelt de zoon van Balbao’s oude tegenstander Apollo Creed, verdient zo’n Oscar veel meer. Jordan maakte al eerder indruk met zijn rol in Fruitvale Station, in Creed torent hij wederom boven de rest van de cast uit. Maar de Oscars blijven, zo zagen we afgelopen week weer, het domein van de blanke acteurs, dus Jordan moet het doen met wat goede kritieken.
In Creed draait alles om vader-zoon relaties. De jonge bokser Adonis Johnson (Michael B. Jordan) heeft nooit zijn vader Apollo Creed gekend; vlak voor Adonis’ geboorte overleed Creed tijdens een wedstrijd in de ring. In Adonis’ zoektocht naar wie zijn vader was, zoekt hij de vroegere tegenstander van zijn vader op: Rocky Balboa (Stallone). Het klikt en Adonis vraagt Rocky hem te coachen. En zo bloeit een nieuwe vader-zoonband op en wordt de bokstraditie voortgezet.
Het script laat zich vervolgens makkelijk uittekenen, met genoeg verwijzingen naar de Rockyfilms om de fans tevreden te stellen. Aan het einde gooit regisseur Ryan Cooler een flinke bak sentiment in de film, waardoor het bouwwerk haast bezwijkt. Maar goed, de film is niet voor niets een eerbetoon aan Rocky. De film is op zijn sterkst op de ingetogen momenten, zoals de eerste schuchtere ontmoeting tussen Adonis en Rocky.
The Lady in the Van (****)
Een geslaagder eerbetoon geeft regisseur Nicholas Hytner deze week aan de 81-jarige Britse actrice Dame Maggie Smith. Niet door haar een stralende diva te laten spelen, integendeel. In The Lady in the Van speelt Smith een koppige oude verkreukelde, Miss Shephard, die in een afgetrapt busje woont. Het busje parkeert ze al jarenlang in dezelfde straat, telkens bij iemand anders voor de deur. Miss Shephard haat mensen. Als ze voor het huis van schrijver Alan Bennett (een mooie rol van Alex Jennings) stopt, ontstaat er een merkwaardige vriendschap tussen de twee. In deze haat-liefdeverhouding komt Bennett langzaam meer te weten over het donkere verleden van deze dame op zijn oprit. Tegelijk verandert hij ook enorm door haar; hij overwint onzekerheden en komt uit de kast.
Het verhaal is niet altijd even sterk, maar Jennings en Smith vormen een sterk koppel. En zelden heeft een waargebeurd verhaal een ontroerender einde gehad dan in The Lady in the Van, als de echte Alan Bennett ineens het beeld in loopt. Juist op het raakvlak van werkelijkheid en fantasie gebeuren de mooiste dingen.
