Waarom virtueel carpoolen de toekomst heeft
Het ouderwetse carpoolen is nooit echt een succes geweest: je moet kilometers omrijden om een collega op te halen, je moet ’s middags een uur wachten op je carpoolmaatje die nog niet klaar is met werken, of je wilt liever alleen in de auto zitten met je favoriete muziek keihard aan. Redenen die volgens onafhankelijke onderzoeksorganisatie TNO als sneeuw voor de zon verdwijnen bij het nieuwe virtuele carpoolen: aanhaken. Niet bij elkaar in de auto stappen, maar onze automatische auto’s zelf achter elkaar aan laten rijden.
Dinsdag deed TNO een proef met drie personenauto’s die in een treintje achter elkaar reden. De trein kan wel zes auto’s lang worden. Slechts het eerste voertuig wordt door een persoon bestuurd, de bestuurders van de auto’s die volgden hoefden niets te doen. Met behulp van wifi en sensoren zijn de volgauto’s connected met het eerste voertuig. Als het aan TNO ligt, is dit de toekomst.
Brandstof
Bastiaan Krosse, programmamanager Automatisch Rijden, laat aan NPO Radio 1 weten dat auto’s elkaar online kunnen vinden. “Vervolgens zie je een treintje rijden op de snelweg en voeg je in. Dit kan voor lange of korte duur zijn.”
Je verbruikt volgens Krosse op deze manier minder brandstof, omdat alleen de voorste auto de wind opvangt. En nu maar een loyale machinist zoeken die wat extra brandstofkosten voor zijn eigen rekening neemt en de profiteurs veilig van A naar B brengt. Tenminste, dat mag je hopen. Volgens Krosse kan het veilig worden gehouden, doordat als de eerste auto remt, alle auto’s mee zullen remmen. Wat betreft het voorop rijden: “Daar moet een soort afrekensysteem voor worden bedacht. Als je voorop rijdt, kun je punten verdienen die je de mogelijkheid geven een volgende keer aan te sluiten bij een trein auto’s.”
Ongeluk
Er blijkt dat er nog wel wat haken en ogen zitten aan het virtuele carpoolen. Bert van Wee, hoogleraar Transportbeleid aan de Universiteit van Delft kaart aan dat nog goed moet worden onderzocht wie aansprakelijk is als er een ongeluk plaatsvindt. “Als de voorste auto op een vrachtwagen botst, wie is er dan verantwoordelijk? De autofabrikant? De sensorfabrikant?” Hier moeten volgens Van Wee hele duidelijke afspraken over komen.
Hoewel de ouderwetse manier van carpoolen – die in de jaren negentig was bedacht om samen te reizen naar en terug van het werk – nooit echt een succes groot werd, is er de laatste jaren al behoorlijk wat geïnnoveerd op het gebied van carpoolen. Althans, in het aanbod ervan. Neem het carpoolbedrijf BlaBlaCar, dat autoritten plant van gemiddeld 350 kilometer voor mensen die mee willen rijden. Onderling worden de brandstofkosten verdeeld.
Maar dit is het oude concept, waarbij de brandstof het uitgangspunt is. Bastiaan Krosse laat HP/De Tijd weten: “Virtueel carpoolen is een heel ander soort concept, het gaat hier met name om de comfort van het rijden. Automatisch rijden gaat er sowieso komen en het coöperatieve rijden staat klaar voor de markt. Het enige wat nog resteerde was deze twee concepten met elkaar verbinden.”
Op 16 maart 2016 staat er weer een pilot gepland waarbij 50 automatische auto’s in treintjes van vijf of zes zullen rijden op de A2 van Amsterdam naar Beesd.
