Hervorm die achterhaalde publieke omroep!
De publieke omroep is hopeloos verouderd. Het voorstel voor een nieuwe Mediawet van staatssecretaris Dekker geeft de belastingbetaler terecht meer greep op het bestel. Eerste Kamer, staak uw verzet.
De hervormingen die het kabinet-Rutte-Asscher heeft doorgevoerd, zullen vast de geschiedenisboekjes ingaan als stevig, maar niet alle resultaten verdienen lof. De problemen op het ministerie van Veiligheid en Justitie lijken nog lang niet opgelost en het is maar de vraag of de huidige minister Ard van der Steur zal slagen met oplossingen te komen.
Verder werd vorig jaar de Wet werk en zekerheid van minister Asscher van Sociale Zaken van kracht. Werknemers met een tijdelijk contract krijgen hierdoor al na twee jaar aanspraak op een vast contract. Dit beperkt de flexibiliteit, wat niet prettig is voor de uitzendbranche en de werkgevers. Een ander voorstel van minister Asscher werd schielijk ingetrokken: het maximale aantal draaidagen voor kinderen in de leeftijd van zeven tot dertien die meespelen in musicals, toneelstukken, televisieseries of films, wordt toch niet verminderd van vierentwintig naar achttien per jaar. En dus mogen de kids toch blijven zingen, dansen en acteren in schouwburgen, theaters en op televisie als Billy Elliot in de gelijknamige musical of als brugklasser op het Koning Willem-Alexander College (in de tv-serie Brugklas).
Het voorstel van staatssecretaris Dekker voor een nieuwe Mediawet, waarbij de NPO meer te zeggen krijgt (ten koste van de omroepen), is wél een verstandige hervorming. Het huidige omroepbestel is een fossiel en toe aan een grondige herziening. Het is overigens nog maar de vraag of het kabinet erin zal slagen om het verouderde bestel te moderniseren. Dekker heeft het moeilijk in de Eerste Kamer, waar D66 en CDA de nieuwe Mediawet dreigen te blokkeren, ook al hebben ze die (evenals VVD, PvdA, ChristenUnie en GroenLinks) in de Tweede Kamer wél gesteund.
Slagter van ouderenomroep MAX aan tafel bij het televisieprogramma Jinek. Zonder enige tegenspraak of hoor en wederhoor kon hij daar zijn kritiek op de nieuwe Mediawet spuien. Hij gaf een deels incorrecte voorstelling van zaken, maar werd daar noch door Eva Jinek, noch door een van haar overige gasten op gewezen. Toen de uitzending begon, was het eerste deel van het debat met staatssecretaris Dekker in de Eerste Kamer nog nauwelijks afgerond. Mede daarom kon die natuurlijk niet aan tafel zitten. Desondanks liet Eva Jinek doodleuk weten dat de staatssecretaris wel was uitgenodigd, maar niet was ingegaan op het verzoek om met Jan Slagter in debat te gaan. Een wel heel valse voorstelling van zaken. Waarom er geen andere voorstander van de nieuwe wet in de uitzending zat, bijvoorbeeld een Tweede Kamerlid dat er al voor had gestemd, werd niet gemeld. Slagter kon ongehinderd fulmineren tegen Dekker en de leden van de Tweede Kamer die hun steun aan de nieuwe wet hadden gegeven. Hij schetste een toekomstbeeld van de publieke omroep waarbij populaire programma’s zoals Heel Holland Bakt er niet meer zullen zijn. Hij vertelde er niet bij dat populaire programma’s zoals Wie is de Mol?, Flikken Maastricht, Maestro en Slagters ‘eigen’ Heel Holland Bakt door externe producenten worden gemaakt. Veel van de meest bekeken programma’s (met uitzondering van het NOS Journaal en nationale evenementen) komen van externe producenten, in coproductie met een omroep. En laat de nieuwe wet waar Slagter zich zo tegen verzet, nu juist méér ruimte bieden voor externe producenten.
Verder beweerde Slagter bij Jinek dat we met de nieuwe Mediawet Noord-Koreaanse, Poolse en Berlusconi-toestanden in Nederland zullen krijgen. Hiermee probeerde hij de televisiekijker angst aan te jagen. Hij trachtte Eva Jinek wijs te maken dat straks de NPO gaat bepalen wie haar gasten zijn, of erger nog, dat Jinek zelf moet worden vervangen. De schrik was te lezen in de ogen van de arme Eva, die daarna helemaal geen kritische vraag meer durfde te stellen aan de boodschapper van dit grote onheil. Dat de staatssecretaris diezelfde avond in de Eerste Kamer nogmaals had bevestigd dat de redactionele onafhankelijkheid van de publieke omroepen in stand blijft, werd er niet bij gezegd.
Jan Slagter denkt dat het belastinggeld dat burgers afdragen voor de publieke omroep zíjn geld is. Maar Jan, die zevenhonderd miljoen euro is nog steeds van de belastingbetaler! De nieuwe Mediawet leidt ertoe dat niet alleen omroepbaronnen zoals Jan Slagter bepalen wat er op de publieke televisie komt, maar dat ook de NPO (namens de kijker annex belastingbetaler) toeziet op de verantwoorde besteding van ons belastinggeld. De samenleving bestaat niet langer uit zuilen, en naast de publieke omroep zijn er inmiddels vele andere kanalen die ons informeren. Maar waar Jan Slagter in zijn privéleven op zoek is naar verjonging en vernieuwing, houdt hij zich zakelijk vooral vast aan het verouderde en verzuilde publieke omroepstelsel. Naar eigen zeggen is Slagter heel goed in het bereiken van jongeren. Dat betwijfel ik ernstig en natuurlijk vroeg Jinek ook niet naar bewijs. Zelf kan ik enorm genieten van programma’s als Erica op Reis, Heer & Meester en Krasse Knarren. Maar ja, ik loop ook al richting de vijftig.
Ik wil een toekomstbestendige, kwalitatief hoogwaardige en innovatieve publieke omroep. Daar hebben wij als kijkers en belastingbetalers recht op! Dan ligt aanpassing van het achterhaalde omroepbestel voor de hand. Het is eigenaardig dat Eerste Kamerleden desondanks steun geven aan een 61-jarige omroepbons die aanpassingen probeert tegen te houden.
Het wonderlijke is dat Slagter zelf met zijn omroep MAX zich het bestel binnen heeft moeten vechten. Nu hij deel uitmaakt van het bolwerk, houdt hij de poorten van Hilversum liever potdicht. Ik vraag me af wat Jan Slagter ervan weerhoudt om met MAX de publieke omroep te verlaten en commercieel te gaan. Dan hoeft hij niet langer verantwoording af te leggen aan de belastingbetaler. Slagter is duidelijk van mening dat hij televisie van een hoog niveau maakt. Dan is er vast ook interesse in zijn MAX als betaalzender. Daarbij loopt de betaling niet via de belastingen, maar kunnen mensen er zelf voor kiezen, zoals bij HBO of Netflix. Ik zal graag een abon- nement nemen als blijkt dat Slagter gelijk heeft. Laat het maar zien, Jan!/
