Spring naar de content

Kluun: weg met die literatuurlijst

Waarom gedwongen Reve, Mulisch en Hermans doorploegen op de middelbare school? Dat vraagt schrijver Kluun zich af in een interview in het Algemeen Dagblad. “En hoezo verplicht drie boeken van voor 1880 lezen? Wie zit daar in 2016 op te wachten? Wat heb je daaraan? (-) Jongeren verplichte nummers door de strot duwen, is het paard achter de wagen spannen.”

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: De Redactie

Weg met de literatuurlijst, stelt Kluun in dat interview. Met de literaire canon voor het vak Nederlands (De Aanslag van Harry Mullisch, Oeroeg van Hella Haasse en Van den Vos Reynaerde van Willem die Madocke maecte) is menig leerling zijn middelbareschooltijd doorgekomen.

Kluuns boeken staan overigens niet op de leeslijst van scholen, zoals ook die van vaderlandse auteurs Heleen van Rooyen en Saskia Noort. “Twintig jaar terug mocht Ronald Giphart niet, vier decennia geleden waren het Jan Wolkers en Jan Cremer,” zegt Kluun daarover. “Het gaat dus om het idee dat sommige titels verboden zijn. Alsof iemand tegen mij zegt: je mag geen Pink Floyd luisteren of soul of dance. Alleen rock is toegestaan. Absurd. Laat jongeren zelf ontdekken wat hen aanspreekt en verbreed daarvoor het terrein.”

Kluun, pseudoniem van Raymond van de Klundert, wil liefde voor literatuur wel degelijk meegeven in de klaslokalen, maar niet door leerlingen een fragment uit Elckerlijc te laten oplepelen of ze Mariken van Nieumehgen te citeren. “Je ziet hetzelfde met kids en voetbal: op pleintjes genieten ze ervan. Maar zodra je ze gaat overvoeren met tactiek en strategie, gaat het tegenstaan. Sommige liefdes moeten langzaam rijpen. Ik begon klassieke muziek pas vanaf mijn twintigste te waarderen.”

Het hele interview leest u hier op Blendle.

Onderwerpen