Spring naar de content

Wat Leicester City kan, kan ADO Den Haag ook

We raken maar niet uitgesproken over het sprookje van Leicester City en dat is terecht. De opmars naar het Engelse kampioenschap van zo’n betrekkelijk kleine club spreekt tot ieders verbeelding. De verhalen over Jamie Vardy en Riyad Mahrez, flitsende aanvallers voor een habbekrats weggeplukt bij onooglijke clubjes, doen het goed. Het is ook leuk.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Auke Kok

Op basis van een slimme scouting en een formidabele teamspirit lijkt het knokkerscollectief uit Leicester de eerste plaats niet meer uit handen te zullen geven. Leicester zou Engelands meest onwaarschijnlijke kampioen aller tijden zijn, om met Match of the Day te spreken. Maar wat in veel loftuitingen over de mentaliteit van de spelers en de simpele, effectieve tactiek van trainer Claudio Ranieri over het hoofd wordt gezien, is de rol van de eigenaars. Vichai Raksriaksorn en zijn zoon Aiyawatt. Wie? Deze miljardairs en zakenlieden uit Thailand kochten Leicester in 2010 voor nog geen dertig miljoen euro. Het leek een gang naar het casino van een stel gokverslaafde Aziaten.

Maar zie: zonder zich te overhaasten brachten vader en zoon Raksriaksorn de bescheiden club in gezond vaarwater. Geleidelijk werden de schulden gesaneerd en werkte Leicester zich in 2014 terug naar de Premier League. En nu gebeurt dus het wonder: waar iedereen verwachtte dat de nummer veertien van vorig seizoen in 2016 weer zou degraderen, ligt de landstitel binnen handbereik.

Vier jaar
Wie weet vindt bij ADO Den Haag, waar het lang verwachte geld van eigenaar Hui Wang binnen is, iets soortgelijks plaats. ADO heeft meer historie en een relatief grotere achterban dan Leicester. De Thai’s in Leicester oogsten zes jaar na hun entree; de Chinezen in Den Haag kwamen in 2014 en hebben dus nog vier jaar te gaan. Tijd zat om er iets moois van te maken. Kwestie van goed scouten in de Jupiler League en bij de amateurs, en zorgen voor optimisme. Een trainer, liefst een buitenlander die zich niets aantrekt van lokale mores, hanteert een speelwijze die iedereen begrijpt. Geen ingewikkeld gedoe inzake man-meer-situaties, maar compact spelen, mikken op de omschakeling en elkaar onder alle omstandigheden steunen.

De voetbalintelligentsia zal neerkijken op de vele lange ballen: gewoon mee doorgaan. ADO kan net als Leicester tonen dat voetbal een teamsport is. Zonder eigenwijze types en met eendracht en ijver blijven spelen tot je erbij neervalt. Dat is niet ouderwets, het is van alle tijden.

Nu vechten met schulden, straks winnen van PSV: het kan. Kijk maar naar Leicester.
Advies: geen grapjes meer over Hui Wang. Die maken ze in Leicester ook al lang niet meer over, eh… Raksriaksorn.