Spring naar de content

Een droge, ongekende, buitengewone, prachtige Parijs-Roubaix

“Een droge Parijs-Roubaix is anders dan een natte,” zei voormalig winnaar Peter van Petegem voor aanvang van Parijs-Roubaix, zondagochtend. Wat de Vlaming daar precies mee bedoelde werd niet geheel duidelijk. Wat het ook was, de droge Hel van het Noorden van 2016 werd een ongelooflijk schouwspel. Met Mathew Hayman als verrassende, maar terechte winnaar.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Rick Stet

Hij was al vroeg gegaan, de 37-jarige Australiër. Een kleine 200 kilometer had hij nog voor de wielen, tig stroken kasseien lagen nog op hem te wachten. Het leek een ontsnapping als zovelen, voor de sponsor, een paar uur voor de camera’s rijden om in de finale te worden opgeslokt door de grote jongens. Hayman reed niet vaak uitslagen. Hij werd een keer achtste in Roubaix, een keer dertiende in de Ronde van Vlaanderen, dat was het.

In Parijs-Roubaix kan alles gebeuren, zeker in de laatste editie, die bol stond van het spektakel. Valpartijen bepaalden, zoals wel vaker in Noord-Frankrijk, voor een belangrijk deel het koersverloop. Al op honderd kilometer brak een massale duikeling het peloton. Niki Terpstra, Fabian Cancellara, Peter Sagan; ze kwamen er allemaal door op achterstand.

Voor hen openden een groep met overgebleven favorieten – waaronder Tom Boonen, Sep Vanmarcke en Ian Stannard – de achtervolging op de kopgroep, met daarin onder andere Hayman. Juist op het moment dat zich een kans aandiende dat alles als een harmonica ineen zou schuiven, de eerste drie groepen weer bij elkaar zouden komen, gleed Fabian Cancellara onderuit. Daarmee zichzelf, Terpstra en Sagan definitief uitschakelend.

Er ontspon zich vervolgens een prachtige finale waarin Hayman, Boonen, Vanmarcke, Stannard en Edvald Boasson Hagen de sterkste mannen in koers bleken. De beslissende aanval leek te komen op kasseinenstrook nummer vier, Carrefour de l’Arbe. Vanmarcke ontbond zijn duivels en sloeg een gat met zijn concurrenten. De sterkste man op de kasseien kon echter op het asfalt worden teruggehaald door zijn achtervolgers. Twaalf kilometer voor de meet waren de vijf weer samen.

Van die vijf was het Boonen die de finale het beste kende. De Belg kwam vier keer als eerste aan in het velodrome van Roubaix. De veteraan kon bij winst de eerste ooit worden die de koers voor de vijfde keer op zijn naam schreef. Die mogelijkheid van die prestatie kreeg een extra dimensie omdat Boonen een klein half jaar geleden nog een zware hoofdblessure opliep tijdens de Ronde van Abu Dhabi, waarna kort werd gevreesd voor het einde van zijn loopbaan.

Uiteindelijk kwam hij een fietslengte te kort. Hayman, die als jongeling onder een Nederlandse licentie reed en kampioen werd bij de beloften, hield Boonen in de sprint van zijn historische overwinning af.

Uitslag Parijs-Roubaix
1. Mathew Hayman
2. Tom Boonen
3. Ian Stannard
4. Sep Vanmarcke
5. Edvald Boasson Hagen

Onderwerpen