De herinnering aan een jonge Patrick Kluivert is gered
De goal met de punt van zijn schoen in de Champions League-finale tegen AC Milan in 1995, zijn openingsdoelpunt in de kwartfinale van het WK in 1998, de drie treffers tegen Joegoslavië tijdens het EK in eigen land, de topvorm in zijn periode bij FC Barcelona; Patrick Kluivert staat voor mooie voetbalherinneringen.
Als ik de laatste jaren aan de voetballer Patrick Kluivert dacht, waren dat niet de eerste beelden die door mijn hoofd schoten. Ik dacht te vaak aan een iets te dikke spits die rond hobbelde in het shirt van PSV. Een speler die zijn carrière te lang rekte, ondanks dat hij al stopte op zijn 32ste.
Je had hem, hoe pijnlijk ook, nog liever een afscheid gegund als Marco van Basten. Gedwongen, maar in de herinnering van de supporter was hij dan altijd die fantastische aanvaller gebleven. Een lust voor het oog. Veel te jong gestopt en met de potentie om nog jaren in de top te voetballen. Verplicht opgenomen in de lijst van de legendes van het Nederlandse voetbal.
Kluivert ging door waar hij eigenlijk had moeten stoppen. Behalve in Eindhoven deed hij ook bij Newcastle United, Valencia en Lille OSC afbreuk aan het beeld van hem als veel scorende, atletische spits. Een treurig beeld, dat zich vanaf toen op mijn netvlies had gebrand. Daar brachten zijn min of meer succesvolle periodes als (assistent-)trainer bij Jong FC Twente en het Nederlands elftal geen verandering in, al leek hij wel weer afgetrainder.
Deze week kwam daar verandering in. En dat kwam indirect door Kluivert zelf. Het was zijn eigen vlees en bloed die draadjes in mijn hersenen aan elkaar verbond en terugbracht naar de jaren negentig. Justin Kluivert bereikte deze week een akkoord met Ajax over een contract dat hem voor drie jaar aan de Amsterdamse club bindt.
Justin is de zestienjarige zoon van Patrick, is ook een spits, maakt ook al jaren deel uit van de Ajaxkweekvijver, werd opgeroepen voor de nationale jeugdselecties en – het belangrijkste van allemaal – lijkt als twee druppels water op zijn verwekker. Ik keek naar de foto van Justin en zag het gedraaide shirt van zijn vader na diens goal tegen AC Milan weer voor me, zijn tranen van geluk.
Vrijdag deed Louis van Gaal er een schepje bovenop. De man die Kluivert zijn debuut bij Ajax gunde, heeft als trainer van Manchester United een nieuwe groeibriljant in huis. “Wat Kluivert was tijdens mijn eerste jaren bij Ajax, is Rashford nu voor Manchester United,” liet Van Gaal optekenen. En verdomd, de gelijkenissen zijn treffend. Achttien jaar bij hun debuut, scorend, voor de duvel niet bang.
Daar gaan de fans van United en Engeland nog veel plezier aan beleven. Als-ie maar op tijd stopt.
