Spring naar de content

Vaarwel John Coffey. Ode aan de Nederlandse band die zijn gelijke niet kent

Je kon ervan houden of ze veel te luidruchtig vinden, maar je kon niet om ze heen. Met name de afgelopen drie jaar zorgde de Utrechtse band John Coffey voor een energieke sound die z’n gelijke in Nederland niet kent en de festivalweides deed daveren. En nee, het succes van John Coffey is echt niet te verklaren omdat zanger David Achter de Molen toen toevallig dat biertje ving.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Paul Geraedts

‘Genre: Rock ‘n’ Roll, Post-Punk, Loud’. Wie op zoek is naar een omschrijving van de muziek van John Coffey kan misschien maar het beste de definitie op de facebookpagina van de band zelf aanhouden. Alle metaforen en vergelijkingen zijn de afgelopen jaren zo’n beetje gebezigd: de energieke shows werden veelvuldig vergeleken met de grungescene van de jaren negentig, de muziek had weer wat weg van punkbands als Refused en No Use For a Name.

Maar waar de mannen uit Utrecht de mosterd ook vandaan halen, het laatste woordje uit de korte genre-omschrijving op Facebook leent zich het beste. Want John Coffey is luid, heel erg, bijna on-Nederlands, luid. Waar de hitlijsten veelal gedomineerd worden door singer-songwriters en gelikte radiorap is een dergelijk succesverhaal voor een band met muziek die toch dikwijls als ‘herrie’ wordt omschreven, indrukwekkend. Indrukwekkend, maar ook hoopgevend voor al dat talent dat er momenteel in aftandse kelders of muffe garagehokken in hoog tempo drumstokken en gitaarsnaren doorheen jaagt.

Kan het succes van John Coffey voor een revival van harde gitaarrock gaan zorgen? Het is te hopen. Mocht dit gebeuren dan is op dit gebied de vergelijking met de jaren negentig wederom snel getrokken, toen bands als Nirvana en Pearl Jam de ingekakte mainstream opschudden met hun harde, ongepolijste geluid. Hard, maar toch ‘catchy genoeg om omarmd te worden door de massa.

Maar voor nu valt het doek voor John Coffey. De band kondigde gisteren aan om er voor onbepaalde tijd mee te stoppen, en eigenlijk is dat ook niet zo verwonderlijk. Wie John Coffey vanaf zo’n beetje 2013 volgde (de band werd in 2009 opgericht) zag ze steeds groter worden, en de tours steeds omvangrijker. Ook beperkte het succes van de band zich niet meer louter tot Nederland, maar speelden ze onder anderen in Rusland en de Verenigde Staten.

Een van de meest spraakmakende nummers van de band is misschien wel het laatst uitgebrachte plaatje, de single No House For Thee. Hier neemt de band stelling in een spraakmakende video, geschoten in het vluchtelingenkamp van Calais; ook wel de Calais Jungle genoemd. Rock zoals het eigenlijk moet zijn: tegendraads, met een boodschap, maar vooral heel erg luid.

De reacties van de fans op het gisteren uitgebrachte statement zijn van een bewonderenswaardige sympathie. Ook zij zagen de band bijna non-stop touren, en om avond na avond een dergelijke F5-tornado op te wekken is heel veel energie nodig. De band laat voorlopig in het midden of ze überhaupt in deze vorm nog terug zullen keren, maar maakt wel een Europese afscheidstournee bekend.

Een extra portie decibellen om de pijn te verzachten, geheel in de stijl van John Coffey. Omdat wij ook de beroerdsten niet zijn vindt u hieronder een aantal video’s die de veelzijdigheid van de besnorde mannen uit Utrecht wat meer eer aandoen. Want John Coffey is (en ik vertik het voorlopig om in de verleden tijd te praten) een band die zich ook akoestisch weet te handhaven.

Onderwerpen