Oudhollandse gezelligheid als vehikel voor racistische bagger
class="p1">Facebook is er gewoonlijk als de kippen bij als er iets écht niet door de beugel kan. L’Origine du monde van Gustave Courbet bijvoorbeeld, een negentiende-eeuws olieverfschilderij van een vrouwelijk geslachtsdeel. Of een foto van plus-size model Tess Holliday in bikini.
Ook toen het Philadelphia Museum of Art dit jaar een afbeelding van Ice Cream plaatste, een schilderij van Evelyne Axell uit 1964 waarop een vrouw suggestief aan een ijsje likt, werd hij vrijwel direct verwijderd. Het ging om de reclamecampagne voor een tentoonstelling over pop-art. Kunst en vrouwelijk naakt, dat moeten we natuurlijk niet willen.
De afgelopen maanden heeft Facebook naast neergekwaste vunzigheid en onbedekte vrouwenlichamen ook drie populaire extreem-rechtse pagina’s verwijderd: ‘Liefde voor Holland’, ‘Steun de PVV’ en ‘Ik doe GEEN aangifte tegen Wilders’. De beheerders — twee mannen, waarvan één met omhoog gekamde gelstekeltjes en een paars Lonsdale-trainingsjasje, en een vrouw met lang, geblondeerd haar en lichtblauwe nagellak — werden deze week geïnterviewd door NRC. Om semi-anoniem te blijven gingen ze op de foto met hun handen voor hun ogen, als de eerste van de drie wijze aapjes: see no evil, hear no evil, speak no evil. In het interview geven ze aan het onbegrijpelijk te vinden dat ze van racisme beschuldigd worden. See no evil.
‘Nederland mijn Vaderland’, ‘PVV Aanhangers’ en het veelbesproken Sylvana Simons-uitzwaaievenement mochten gewoon blijven. In de eerste groep is Oudhollandse gezelligheid (Like als jij Koetjesrepen lekker vindt!) een vehikel voor racistische bagger en vreemdelingenhaat. In de twee andere groepen is het gewoon onverbloemde racistische bagger en vreemdelingenhaat wat de klok slaat. ‘Smerige, intolerante, religieuze, door varkens geobsedeerde fascisten!’ zegt ene Ernst Paul over moslims. ‘Een vreugdekreet zal door de wereld gaan als wij van jullie verlost worden!’ Donny Bonsink, de oprichter van de drie pagina’s, vindt zichzelf net als de andere beheerders alles behalve een racist. ‘Elkaar afmaken kan te ver gaan,’ zei hij in een interview, eveneens met NRC. ‘Naar mevrouw Simons toe én naar de blanken toe.’ De ‘blanken’ versus de rest. Goh, waar doet dat toch aan denken?
Is het erg dat er pagina’s bestaan die dat soort uitspraken faciliteren? Op deze manier zijn de sentimenten, die voor het bestaan van sociale media vooral achter gesloten deuren rondzwierven, ineens voor iedereen zichtbaar, ook voor de mensen die zelf geen discriminatie en racisme ondervinden. In veel gevallen zal dat een eye opener zijn. Maar de leden hitsen elkaar op met vind-ik-leuks en aanmoedigende comments, als een etterende wond waar steeds meer vuil in terechtkomt. In groepsverband wordt naar de overtreffende trap van onverdraagzaamheid gezocht. Dobbernegers op de bananenboot terug naar Afrika, zeg je? Chemische castratie? Momentje, dan haal ik de gaskamers er even bij. Die staan — knipoog! — namelijk leeg.
Om nog even terug te komen op de drie wijze aapjes met hun handen respectievelijk voor hun ogen, oren en mond: in Japan heten ze Mizaru (ziet geen kwaad), Kikazaru (hoort geen kwaad) en Iwazaru (spreekt geen kwaad). Soms wordt er ook een vierde aapje bij afgebeeld: Shizaru (doet geen kwaad). Die heeft zijn handen, heel toepasselijk, over zijn onderbuik gevouwen.
Foto: Flickr | Anderson Macini
