Het houtje-touwtjefilmpje van DENK, waarvan wij niet willen dat u het ziet
Met een onheilspellend ‘De media willen niet dat je dit ziet…’ als bijschrift, plaatste de politieke beweging DENK maandag een filmpje op haar Facebookpagina. Wie geheime documenten over het incorrect handelen van de nationale kranten en tv-programma’s verwachtte, kwam bedrogen uit. Het collectief Kuzu, Özturk, Simons en Azarkan kwam niet verder dan populistisch, onsamenhangend gezwets.
De twee Kamerleden en hun twee aspirant-politici zitten gebroederlijk op vier klapkrukken. Het filmpje lijkt opgenomen in een loods, of een zwembad, of een andere plek met een slechte akoestiek. Als extra dimensie is er een beangstigend muziekje onder de opname gezet.
“DENK heeft Nederland aan het denken gezet, jouw geluid wordt overal gehoord en de gevestigde orde is daar niet blij mee.”
Trapt Selçuk Öztürk af, terwijl zijn collega’s aandachtig luisteren en instemmend knikken. Wie behoren tot de gevestigde orde en waaruit blijkt dat en waar zij niet blij mee zijn, legt hij niet uit. De aanhang kan naar hartenlust de eigen vijand invullen.
“In 1748, meer dan 250 jaar geleden schreef de bekende Franse filosoof Montesquieu het boek L’esprit des Lois- Over het geest van de wetten -, daarin beschreef hij de trias politica: de scheiding van de machten, namelijk de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechterlijke macht. Maar er is tegenwoordig nog een vierde macht.”
Tunahan Kuzu solliciteert naar een baan als docent maatschappijleer. Zijn lesje over de scheiding de machten is zelfs voorzien van een Powerpoint-waardige illustratie. Het is duidelijk een basiscursus, daar de bureaucratie bekendstaat als de vierde macht. Dat is echter niet waar Kuzu op doelt, blijkt als Sylvana Simons het woord neemt.
“Jazeker, en de vierde macht dat is de media. Zij handelen als poortwachters van de gevestigde orde en bepalen daarmee voor een groot gedeelte wat jij en ik als waarheid voorgeschoteld krijgen. Dit heeft verstrekkende gevolgen.”
Mediapersoonlijkheid Simons – ze haalde de topvijftien van meest geziene gasten in tien jaar DWDD – haalt uit naar haar (voormalige) vakbroeders. Alle media – van Joop tot GeenStijl en de Volkrant tot De Telegraaf – zijn poortwachters van die vermaledijde gevestigde orde, van wie nog steeds niet duidelijk is wie het zijn. Met de term ‘verstrekkende gevolgen’ doen de DENK’ers er nog een schepje bovenop, zonder ook maar een tipje van de sluier op te lichten wat die gevolgen zijn.
“En ook hierbij wordt gebruik gemaakt van een drietrapstactiek.”
Je vraagt je af naar welke andere drietrapstactiek wordt verwezen met ‘ook’. De drie machten van Montesquieu? De drie mannen die om haar heen zitten? Het blijft gissen. Gelukkig doet Farid Azarkan in ieder geval een poging de tactiek van de media uit de doeken te doen.
“De eerste stap is dat de journalist zich als een rechercheur gedraagt en gaat graven in het verleden, om daarmee de verdenking te laden. De tweede stap is dat de journalist zich als openbaar ministerie gedraagt en als het ware een strafeis gaat opstellen. De derde en laatste stap is dat ze als een rechter het vonnis vellen over iemand en daarmee iemand monddood maken.”
Het is natuurlijk helemaal niet netjes van die rotjournalisten om zomaar uit te zoeken of de mensen die zich in het publieke debat mengen van onbesproken gedrag zijn, en dat ze daar dan ook nog eens duiding bij geven. Wederom blijft vaag wat er precies bedoeld wordt met ‘een vonnis vellen’ en ‘iemand monddood maken’, maar het klinkt wel alsof er iets goed fout zit. Retoriek waar Geert Wilders zijn vingers bij aflikt.
“Maar!”
Vrees niet, de mannen en vrouw van DENK hebben een oplossing.
“Er is ook nog een vierde stap. Wij van DENK voegen die vierde stap eraan toe. Want jij bepaalt waar je wel en niet in gelooft. En wij geloven erin dat jij wijs en verstandig genoeg bent om door dit spel heen te prikken. Trap er dus niet in!”
Geen probleem.
