Familiekronieken: dé trend in non-fictieland
Toen Judith Koelemeijer in 2000 haar baan opzegde om zich te wijden aan een non-fictieboek over haar familie, lachte men haar nog net niet uit. Maar het werd een bestseller en tegenwoordig beleeft het genre een ware hausse. Hoe is die te verklaren?
‘Wie zit er nou op mijn verhaal te wachten!” riep schrijver/journalist Alexander Münninghoff regelmatig uit terwijl hij werkte aan het boek waarin hij de opmerkelijke geschiedenis van zijn familie vastlegde. Zijn vrouw Ellen zei op zulke momenten: “Als je dit boek niet afmaakt, word je daar heel ongelukkig van.”
110.000 verkochte exemplaren van De stamhouder (2014) later begrijpt Münninghoff dat hij zijn vrouw veel verschuldigd is. Hij lacht hardop als hij vertelt dat zijn boek inmiddels negentien drukken heeft beleefd. “Ik vind het nog steeds een raar idee,” zegt hij. “Ik wist al vanaf mijn 25ste dat ik met de geschiedenis van mijn familie een kleurrijk verhaal in handen had. De wens om een boek te schrijven won aan kracht toen ik na de dood van mijn vader in zijn huis twee schoenendozen aantrof met documenten die de waarheid bevestigden van een aantal verhalen die de ronde deden in de familie. Ik dacht: ik ben journalist, het zou toch wel heel stom zijn als ik dit verhaal in die schoenendozen zou laten zitten. Let’s give it a try. Maar ik had nooit gedacht dat het zo’n succes zou worden.”
Het hele artikel leest u hier op Blendle.
Bent u geïnteresseerd in meer artikelen van HP/De Tijd? Lees ze hier op onze gloednieuwe app.
