Waarom de wereld zoals wij die kennen niet bestaat
Niets is wat het lijkt. De wereld zoals wij die kennen – van de tweedimensionale schoolplaten – bestaat namelijk helemaal niet.
Op de wereldkaart zoals wij die kennen lijken sommige landen namelijk groter dan ze zijn. De Verenigde Staten en Australië zijn qua oppervlakte bijvoorbeeld ongeveer even groot – terwijl Amerika op de kaart veel groter lijkt. Wanneer je Rusland naar Afrika verplaatst, blijkt dat er nauwelijks een derde van het land dat wij van de kaart kennen overblijft. En als Brazilië in Azië zou liggen, zou het ongeveer het halve continent beslaan.
Mercatorprojectie
Kort gezegd: we kennen de ware grootte van de landen niet. De verklaring hiervoor is bijna vijfhonderd jaar geleden – in 1569 – al te vinden. Toen kwam de Vlaamse cartograaf Gerardus Mercator met een oplossing voor het probleem dat kaartenmakers destijds kwelde, namelijk: een driedimensionale wereld te vatten in een tweedimensionale kaart. Want hoe zorg je er voor dat de verhoudingen accuraat blijven?
Mercator kwam met zijn beroemde lengte- en breedtegraden die elkaar loodrecht snijden. Voordeel daarvan is dat de afstanden – ook wanneer je verder naar het noorden of zuiden trekt – in verhouding blijven. De afstand tussen de breedtecirkel wordt steeds groter richting de polen toe, de afstand tussen de meridianen blijft gelijk. Daardoor komt het dat landen in het noorden en in het zuiden groter lijken dan ze werkelijk zijn.
Benieuwd hoe groot Nederland (of welk land dan ook) is in vergelijking met andere landen? Via de interactieve website The True Size Of… kunt u het ene land vergelijken met het ander.
