Spring naar de content

De beulen van Yuri van Gelder houden vooral van zichzelf

Vandaag is het D-Day voor Yuri van Gelder. Hij toont zijn topsportmentaliteit door NOC*NSF voor de rechter te slepen. We kunnen wel vaststellen dat Van Gelder een andere opvatting heeft over het omgaan met topsport dan de bobo’s om hem heen. En waarschijnlijk ook wel dan de meeste van zijn collega-topsporters.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Hans van Brussel

Zelf zou ik zeggen: het resultaat telt, hoe je er komt is voor iedereen anders. Het NOC*NSF heeft een model – als het gaat om de gedragscode – dat past in de opvatting one size fits all. Die size geldt dan voor alle sporten, ook is er geen onderscheid tussen team- en individuele sporten. Het feit dat Yuri van Gelder deel uitmaakte van een groep turners maakt turnen geen teamsport. Deze Spelen kon het contrast niet groter zijn: ideale schoonzoon Epke Zonderland studeert medicijnen. Yuri van Gelder was sergeant in het leger en draagt een aardig rugzakje met al dan niet grote ontsporingen. Maar ze staan allebei in de finale en dat was geen team-effort, ze kwamen daar zelf.

Vandaag loopt zijn coach in een exclusief interview in De Telegraaf leeg. Wat ik daarvan meekrijg is niet veel meer dan we al wisten. Van Gelder liet zich maar niet in het sjabloon persen. Maar hij staat in de finale. Zijn coach heeft hem als individuele sporter zoveel als mogelijk te faciliteren en daarbij rekening te houden met een mogelijk nogal specifieke persoonlijkheid. Juist dát maakt je een topcoach. Dat deze coach überhaupt in deze fase – de zaak is onder rechter – zijn mond mag opendoen geeft aan dat hij zichzelf groter maakt dan zijn topsporter.

Hij zou aan chef de mission Maurits Hendriks het dringende advies hebben gegeven Van Gelder naar huis te sturen. Het staat wel vast dat Hendriks de laatste en ultiem beslissende man is. Hij kon ‘ja’ of ‘nee’ zeggen, we weten allemaal wat het is geworden. Dus ging ik gisterenavond maar eens op onderzoek uit, op het Internet. Qua waarheidsgehalte altijd een precaire exercitie. Omdat ik het nationale hockey wel al jaren met een half oog volg is hij voor mij niet een volslagen onbekende. Ik googelde zijn naam en gelukkig bood Hendriks mij zelf de meest elegante oplossing. Hij heeft een eigen site alwaar we een uitgebreid – niet te verwarren met: betrouwbaar – beeld krijgen van de Grote Leider.

Er is in elk geval één persoon die een rotsvast vertrouwen heeft in Maurits Hendriks en dat is Maurits Hendriks, kijkt u maar eens op zijn website.

Hendriks was in de hockeywereld niet onomstreden maar hij behaalde resultaten. Dat telt. Misschien is chef de mission een of een paar maten te groot. Want wie de ronkende pr-teksten op zijn site leest verwacht dat we nu al omkomen in de Nederlandse gouden medailles. Ik weet niet hoe u het voelt maar ik vind het allemaal rete-mager, tot nu toe. Dafne en de hockeyers – mannen en vrouwen – gaan het beeld waarschijnlijk nog wel bijstellen maar Maurits Hendriks heeft op dit moment heel veel redenen om zich zorg te maken. Een Nederlandse Kort Geding-rechter is er maar één van.