Kijken: de ‘glansrijke’ acteercarrière van ziljonair Trump
Een korte scène in de kerstklassieker Home Alone en een paar woorden in de populaire nineties-sitcom The Nanny. Het zijn slechts twee voorbeelden uit een lange lijst van korte optredens van Donald Trump in televisieseries, tv-shows, documentaires en films. “Bizar en narcistisch,” noemt The Nanny-producer Peter Marc Jacobson zijn gedrag bij de opnames van de serie.
Trump speelde veelal zichzelf: een charmante en machtige biljonair (let wel: geen miljonair!) in pak die vaak niet meer dan een paar regels tekst heeft. Vanaf 1981 verscheen Trump meer dan tweehonderd keer in televisieseries en films en schoof hij geregeld aan bij talkshows, zoals bij Oprah Winfrey in 1988. In dat interview kwam overigens het presidentschap al ter sprake. Zou hij zich kandidaat stellen? “Waarschijnlijk niet”, antwoordde hij, maar winnen zou hij zeker als hij het ooit wel zou doen: “I think I’d win. I tell you what, I wouldn’t go in to lose.”
De vele korte optredens waren voor Trump vooral een manier om aandacht en populariteit voor zijn imago te werven. In 1996 verscheen Trump even aan de deur van huize Sheffield in de populaire serie The Nanny. Nadat hij het script had gelezen stuurde zijn woordvoerder een bericht aan producer Peter Marc Jacobson. In het originele script noemde hoofdrolspeler Fran Fine (Fran Drescher) hem een miljonair. Dat moest veranderd, aangezien Trump een biljonair is. ‘Hij wil deze zin graag dienovereenkomstig aanpassen,’ viel te lezen op het briefje. Hoewel het briefje ingelijst aan de muur van Jacobson hangt, noemt hij het gedrag van Trump ‘bizar en narcistisch”. Het woord in de serie werd uiteindelijk vervangen door ‘ziljonair’.
Trump kreeg voor zijn acteerwerk vijf nominaties, waaronder voor The Teen Choice Awards en de Primetime Emmy Awards. In 1991 won hij de Razzie Awards voor ‘Worst Supporting Actor’ en in 2007 kreeg hij een ster op de Hollywood Walk of Fame.
