Hoe intellectuele bescheidenheid je helpt in plaats van tegenwerkt
Uit een onderzoek van de Amerikaanse Duke University blijkt dat intellectuele bescheidenheid onpartijdigheid weet te verminderen en je ruimdenkend vermogen vergroot. En daar kunnen velen van leren.
We luisteren vaak naar mensen die het hoogste woord hebben. Maar dat is niet altijd het beste idee. Een nieuw onderzoek over ‘de cognitieve en interpersoonlijke krachten van intellectuele bescheidenheid’ wijst uit dat het juist beter is om eens naar de wat stillere personen op de achtergrond te luisteren. Het onderzoek is één van de eerste in haar segment. Mark Leary, professor psychologie en neurowetenschappen, en zijn team beschrijven intellectuele bescheidenheid als het tegenovergestelde van intellectuele arrogantie of verwaandheid en een goede eigenschap.
Het onderzoek kreeg financiële ondersteuning van The Templeton Foundation. Oprichter John Templeton (1912-2008) was een miljardair die groot geld verdiende op Wall Street en later een graag geziene filantroop werd. Templeton werd ook wel de vader van de bescheiden aanpak genoemd.
Nederigheid
De investeerder liet zich namelijk niet leiden door zijn grote kapitaal, hij leefde simpel en was geen materialist. Templeton publiceerde in 1981 het boek The Humble Approach, waar hij intellectuele bescheidenheid definieerde als: “Intellectuele nederigheid kunnen sterke overtuigingen hebben, maar zijn op de hoogte van hun feilbaarheid. Ze staan open voor de meningen van anderen en vinden het geen probleem om gewezen te worden op hun fouten, groot en klein.”
Het onderzoek van Duke houdt deze definitie aan in haar resultaten. Daarnaast blijkt uit de resultaten dat intellectuele bescheidenheid aangeleerd kan worden. Het is dus nog niet te laat voor menigeen, zoals Thierry Baudet en Amerikaanse president Trump. Baudet stelde in een interview met de Nieuwe Revu enkele weken geleden bescheidenheid walgelijk te vinden: “Ik heb een enorme hekel aan bescheidenheid. Een walgelijke eigenschap. Je moet in jezelf geloven, andere mensen halen je vervolgens wel weer omlaag.”
Dat Trump niet bepaald de meest bescheiden man op aarde is, lijkt duidelijk:
De moraal van het verhaal is: het is nooit te laat om iets bescheidener te zijn, zeker nu blijkt dat het alleen maar in je voordeel werkt.
